الگوی امنیّت اجتماعی در شهرهای قومیتی (مطالعه موردی: شهر رامهرمز) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف : شهرهای قومیتی با چالش هایی همچون تسلط فرهنگ قوم گرایی و طایفه گرایی، اتکا بر عرف و سنن قومیتی به جای قانون گرایی مواجه هستند. هدف این پژوهش، شناخت و بررسی و ارائه الگوی امنیّت اجتماعی در شهر رامهرمز است. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش در سه سطح «1- شهروندان با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان، 324 نفر برای حجم نمونه به روش تصادفی - طبقه ای، 2- زندانیان، 50 نفر از زندانیان اهل شهر رامهرمز (همه زندانیان بدون درنظرگرفتن نوع جرم) و 3- مدیران و مسئولان شهری شهر رامهرمز، به تعداد 40 نفر (همه مدیران و مسئولان) به روش تصادفی ساده» انتخاب شد. داده ها از طریق پرسش نامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (88/.) ارزیابی و تأیید شد؛ گردآوری گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها، با بهره گیری از نرم افزار spss26 از تحلیل عاملیِ اکتشافی و رگرسیون (برای جامعه آماری شهروندان)، آزمون تی تک متغیره، تحلیل واریانس برای جامعه آماری زندانیان و مدیران و مسئولان شهری استفاده شد. یافته ها : مهم ترین عوامل تأثیرگذار شناسایی شده در کاهش امنیّت اجتماعی شهر رامهرمز عبارت اند از: فرهنگ قومیت گرایی (%24)، سرمایه های اجتماعی (4/7)، امنیّت حقوقی و حقوق شهروندی (4/9)، خدمات و امنیّت عمومی (3/5)، نزاع قومیتی (3/4)، اقتصاد و اشتغال (4/5). نتیجه گیری: بهره گیری از ظرفیت های موجود و کاهش موانع در زمینه های اجتماعی خصوصاً تقویت سرمایه اجتماعی، تخصص گرایی و کاهش نفوذ و اثرگذاری اقوام خاص، مشارکت اجتماعی، توسعه و گسترش ارزش ها و هنجارها به جای عرف، توسعه عدالت اجتماعی درجهت مقابله با به حاشیه رفتن برخی اقوام، می تواند موجب ارتقای امنیّت اجتماعی در شهر رامهرمز شود. الگوی ارائه شده در این بررسی با تأکید بر دیدگاه ساخت گرایی، پذیرش قومیت گرایی فرهنگی و بسیج قومی را به جای ذوب کردن اقوام، اجتناب از تقسیم کار فرهنگی و تقویت سرمایه های اجتماعی را به عنوان مهم ترین عوامل در افزایش امنیّت اجتماعی شهر مطرح کرده است.Model of Social Security in Ethnic Cities (Case Study: Ramhormoz City)
Background and objectives: Ethnic cities are facing challenges such as the dominance of ethnic culture and tribalism, relying on ethnic customs and traditions instead of legalism. The purpose of this research is to identify, investigate and present the model of social security in Ramhormoz city. Method: In terms of its objectives this study is of an applied research type and in terms of its nature it is considered as a descriptive-analytical. The statistical population of the research in three levels: 1- Citizens using the Krejesi and Morgan Table, 324 people for the sample size by stratified random method, 2- Prisoners, 50 prisoners from the city of Ramhormoz (all prisoners regardless of the type of crime) and 3 - managers and city officials of Ramhormoz city, 40 people (all managers and officials) were selected by simple random method. The data was evaluated and verified through a researcher-made questionnaire, whose validity and reliability were evaluated using Cronbach's alpha (.88). To analyze the data, using spss26 software, exploratory factor analysis and regression (for the statistical population of citizens), t-test of variables, analysis of variance for the statistical population of prisoners and managers and city officials were used. Findings: The most important influential factors identified in the reduction of social security in Ramhormoz city are: ethnic culture (24%), social capital (4.7), legal security and citizenship rights (4.9), services and public security (3.5), conflict Ethnicity (3.4), economy and employment (4.5). Results: Taking advantage of existing capacities and reducing obstacles in social fields, especially strengthening social capital, specialization and reducing the influence and influence of certain ethnic groups, social participation, development and expansion of values and norms instead of custom, development of social justice in order to deal with the marginalization of some ethnic groups can improve social security in Ramhormoz city. The model presented in this study, emphasizing the constructionist point of view, has put forth the acceptance of cultural ethnocentrism and ethnic mobilization instead of melting ethnicities, avoiding the division of cultural work and strengthening social capital as the most important factors in increasing the social security of the city.
تبلیغات
