آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۷

چکیده

نظریه پردازان حوزه ترجمه، الگوهای بسیاری را جهت ارزیابی میزان مقبولیت آثار ادبی در زبان مقصد ارائه داده اند که هر یک می تواند شاخص مناسبی برای بررسی ترجمه ها به شمار رود. الگوی کارمن گارسس از اساسی ترین نظریات در زمینه زبان شناسی است که به ارزیابی سطح کیفی ترجمه ها در چهار سطح: (معنایی-لغوی)، (نحوی- صرفی)، (گفتمانی- کارکردی) و (سبکی- علمی) می پردازد که هر یک خود از زیرمجموعه هایی تشکیل شده اند. در این جستار، تلاش شده براساس الگوی پیشنهادی گارسس، ترجمه رمان «طشاری»، نوشته «انعام کجه جی» با عنوان «تکه پاره های من» به تلاش «کریم پورزبید» مورد ارزیابی و نقد قرار گیرد. مهم ترین یافته های این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی و آماری نگاشته شده، نشان می دهد که پورزبید به زبان مبدأ متکی نبوده و حتی در پاره ای از موارد به مفاهیم اصلی داستان خلل وارد کرده است. همچنین در سطح (سبکی- علمی) بیشترین تراکم موردی را داشته و از آنجایی که زیرمجموعه های این سطح در قالب ویژگی های منفی گنجانده می شوند، می توان گفت که این ترجمه از کفایت و مقبولیت لازم برخوردار نیست.

Critique of Karim Pour Zubeid's Translation of the Novel "Tashari" by Anam Kajaji "My Pieces" based on the Pattern of Garcés

In order to improve the quality of translation, theorists have provided many models, each of which shows the acceptability of literary works in the target language. By evaluating the translation in the form of a pattern, the positive and negative features of the translation show themselves, and this indicates the adequacy and acceptability of a translation. In this research, an attempt has been made to evaluate and criticize the translation of the novel "Tashari" written by Anam Kajaji under the title "My Pieces" by the efforts of Karim Pour Zubeid based on the model suggested by Garces. Garcés's model is one of the most basic theories in the field of linguistics, the main purpose of which is to determine the qualitative level of translations. Garcés analyzes four levels to evaluate translation, each of which is formed by subcategories. The most important findings of this research, which have been written by descriptive-analytical and statistical methods, indicate that: Poor Zubeid did not rely on the source language and even in some cases disrupted the main concepts of the story. It also has the highest case density at the (stylistic-scientific) level, and since the subsets of this level are included in the form of negative features, it can be said that this translation does not have the necessary adequacy and acceptability.

تبلیغات