هدف از این پژوهش، طراحی الگوی توسعه اقتصاد دیجیتال در ورزش ایران بود. این پژوهش به لحاظ روش گردآوری داده ها از نوع پژوهش های کیفی بود که با روش گراندد تئوری و رویکرد نظام مند استراوس و کوربین انجام گرفت و از مصاحبه کیفی نیمه ساختاریافته برای جمع آوری داده ها استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان علمی و اجرایی ورزش کشور بود که در حوزه های اقتصاد، فناوری، IT، تجارت الکترونیک، کسب وکارهای دیجیتال و اقتصاد دیجیتال تجربه داشتند و در مجموع 21 مصاحبه انجام گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد که 140 کد باز به دست آمد و در پنج مقوله شرایط علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدهای توسعه اقتصاد دیجیتال در ورزش دسته بندی شدند. توسعه دسترسی به رایانه و اینترنت، تجاری شدن ورزش، رشد تجارت الکترونیک و فناوری های دیجیتال از پیشران های توسعه اقتصاد دیجیتال در ورزش بود. با توجه به اینکه امروزه فضای بازار از شکل سنتی خود به سمت دیجیتالی شدن تغییر یافته است، ازاین رو سازمان ها، فدراسیون ها و باشگاه های ورزشی و مشاغل مرتبط با ورزش باید ضمن سازگاری با این تغییرات، استراتژی دیجیتالی سازی فرایندها، خدمات و فعالیت های خود را تنظیم کنند.
