کارآفرینی، اندیشه و فرایندی است که یک فرد یا گروه از طریق آن، ایده ها یا فرصت های جدید را شناسایی می کند و به صورت موفقیت آمیزی از آن ها بهره برداری می کند. دانشگاه ها نیز در مقام تولیدکننده دانش و نهاد انتشار آن، نقش گسترده تری را در نوآوری صنعتی ایفا می کنند. ظهور دانشگاه کارآفرین درواقع، پاسخی به اهمیت روزافزون دانش در نظام ملی و منطقه ای نوآوری و ادراک جدید از دانشگاه است. هدف پژوهش حاضر، تبیین و بررسی وضعیت ظرفیت کارآفرینانه دانشگاه های استان مازندران است. جامعه آماری این پژوهش، شامل پنج دانشگاه منتخب در استان مازندران است که 92 نفر از متخصصان و مسئولان آن به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده و تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزارهای SPSS و LISREL انجام شده است. نتایج مدل معادله های ساختاری نشان داد کلیت مدل ارائه شده با مقادیر شاخص های برازش (067/0=RMSEA، 95/0=NFI و 92/0=GFI)، مورد تأیید است. همچنین نتایج آزمون T-student نشان داد ظرفیت کارآفرینی و ابعاد وابسته به آن در دانشگاه های مورد مطالعه در وضعیت نامناسبی قرار دارند.