عوامل اجتماعی مؤثر بر ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های کشاورزی و روستایی استان تهران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف این تحقیقِ توصیفی – همبستگی بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های کشاورزی و روستایی استان تهران است. 695 مدیر و عضو هیئت مدیرۀ تعاونی های کشاورزی و روستایی استان تهران جامعۀ آماری را تشکیل می دهند که بر اساس فرمول کوکران، 128 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری با انتساب متناسب انتخاب شدند. روایی پرسش نامه با تأیید کارشناسان مربوط به دست آمد و پایایی آن نیز با انجام آزمون مقدماتی از طریق تکمیل 30 پرسش نامه و سپس محاسبۀ ضریب آلفای کرونباخ برای بخش های مختلف بین 87/0- 98/0  محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS16 صورت گرفت. بر پایۀ نتایج، به نظر اکثر پاسخگویان، تأثیر عوامل اجتماعی  بر ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های تولید کشاورزی و روستایی در حد متوسط بود. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانۀ گام به گام نشان داد متغیرهای افزایش همکاری و تعاملات بین مدیران و اعضای تعاونی ها در زمینۀ نوآوری، باورها و اعتقادات اعضا نسبت به نوآوری در تعاونی ها و تعامل تعاونی های کشاورزی و روستایی با یکدیگر در زمینۀ تبادل تجربیات نوآورانه 2/55% از تغییرات  ارتقای مدیریت نوآوری در تعاونی های کشاورزی و روستایی را تبیین کرده اند.