هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر میزان افکار خودکشی، خودنهانسازی و تنظیم شناختی هیجان در زنان دارای افکار خودکشی بود. این پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمام زنان دارای افکار خودکشی مراجعهکننده به مراکز جامع سلامت شهر اردبیل در سال 1398 بودند. 40 نفر از زنان جامعه مذکور به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش جایگزین شدند (هر گروه 20 نفر ). به منظور گردآوری دادهها از مقیا س ا فکا ر خو د کشی ( بک و ستیر، 1991 )، مقیاس خودنهانسازی ( لا ر سو ن و جا ستین ، 1990 ) و فر م کو تا ه پر سشنا مه تنظیم شنا ختی هیجا ن ( گا ر نفسکی و کرایج، 2006 ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره ( MANCOVA ) صورت گرفت. یافتهها نشان داد که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش تأثیر معناداری بر کاهش خودنهانسازی و افکار خودکشی و افزایش تنظیم شناختی هیجان در زنان دارای افکار خودکشی دارد (001/0 P< ). این نتایج نشان میدهند که درمان پذیرش و تعهد احتمالا میتواند با بهبود تنظیم و ابراز هیجان در کاهش میزان افکار خودکشی موثر باشد