ﺑیﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮرهﮔﻨﺪم ﺑﺎ ﻋﺎﻣﻞ ﻗﺎرﭼی Gaeumannomyces graminis var. tritici یکی از ﻣﻬﻢﺗﺮیﻦ ﺑیﻤﺎریﻫﺎی ﮔﻨ ﺪم در ای ﺮان ﺑ ﻪ ﺷﻤﺎر ﻣی رود. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر کﻨﺘﺮل ﺑیﻮﻟﻮژیکی ایﻦ ﺑیﻤﺎری،130 ﺟﺪایﻪ ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ از ریﺰوﺳﻔﺮ ﮔﻨﺪم در ﻧﻮاﺣی ﻣﺨﺘﻠ ﻒ اﺳ ﺘﺎن ﺧﺮاﺳ ﺎن ﺟﺪاﺳ ﺎزی ﺷﺪ. ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﺟﺪایﻪﻫﺎی ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ ﺑﺎ ﺗﻮاﻧﺎیی ﺑﺎزدارﻧﺪﮔی از رﺷﺪ ﻗﺎرچ، آزﻣﻮن کﺸﺖ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎکﺘﺮیﻫﺎ ﺑ ﺎ ﻗ ﺎرچ Ggt در ﻣﺤ یﻂ کﺸ ﺖ ﺳیﺐزﻣیﻨی دکﺴﺘﺮوزآﮔﺎر و کیﻨﮓ ب اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. از ایﻦ ﻣیﺎن، 21 ﺟﺪایﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠیﺖ ﺑﺎزدارﻧﺪﮔی ﺑیﻦ 11/25-51/25 درﺻﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺪایﻪﻫﺎی ﺑﺮﺗ ﺮ از ﻧﻈ ﺮ ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ از رﺷﺪ ﻗﺎرچ Ggt اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮای ردیﺎﺑی ژن ﺑیﻮﺳ ﻨﺘﺰ آﻧﺘ یﺑیﻮﺗی ک ﻓﻨ ﺎزیﻦ-1-کﺮﺑﻮکﺴ یﻠیکاﺳ یﺪ (PCA)، روش PCR ﺑ ﺎ اﺳ ﺘﻔﺎده از ﭘﺮایﻤﺮﻫﺎی PCA2a و PCA3b اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﺘﺎیﺞ ﻧﺸﺎن داد 12 ﺟﺪایﻪ از 21 ﺟﺪایﻪ اﻧﺘﺨﺎبﺷﺪه ﺣ ﺎوی ژن ﺑیﻮﺳ ﻨﺘﺰ آﻧﺘ یﺑیﻮﺗی ک PCA ﺑﻮدﻧ ﺪ. در آزﻣﺎیﺶﻫﺎی ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای ﻧیﺰ ﺟﺪایﻪﻫﺎی ﺗﻮﻟیﺪکﻨﻨ ﺪه آﻧﺘ یﺑیﻮﺗی ک ﻓﻨ ﺎزیﻦ-1-کﺮﺑﻮکﺴیﻠیکاﺳیﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎیﺮیﻦ از ﺗﻮاﻧﺎیی ﺑیﺸﺘﺮی در کﻨﺘﺮل ﺑیﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮرهﮔﻨﺪم ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ و ﺷﺪت ﺑیﻤﺎری را 77-80 درﺻﺪ ک ﺎﻫﺶ دادﻧ ﺪ. ﺑ ﺎ کﺎرﺑﺮد ایﻦ ﺟﺪایﻪﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨیﻦ اﻓﺰایﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪای در وزنﺗﺮ ریﺸﻪ و ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻫﻮایی ﮔیﺎﻫﺎن ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﻧﺘﺎیﺞ ایﻦ ﺗﺤﻘیﻖ ﭘیﺸ ﻨﻬﺎد ﻣ یکﻨ ﺪ ک ﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ آﻧﺘیﺑیﻮﺗیک ﻓﻨﺎزیﻦ-1-کﺮﺑﻮکﺴیﻠیکاﺳیﺪ ﺗﻮﻟیﺪﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺟﺪایﻪﻫﺎی ﺳﻮدوﻣﻮﻧﺎس ﻓﻠﻮرﺳﻨﺖ، در کﺎﻫﺶ ﺑیﻤﺎری ﭘﺎﺧﻮره در ﮔﻨﺪم ﻧﻘﺶ دارد.
