مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و شاخص های سلامت اجتماعی خانواده با نگرش به بزهکاری فرزندان می باشد.
روش: پژوهش از نظر هدف توصیفی و از نوع تحقیق، همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر سه گانه دبیرستان های شهرستان ممسنی است که تعداد 130 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های سلامت اجتماعی، سرمایه اجتماعی و سنجش نگرش به بزهکاری، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده در سطح توصیفی و استباطی به روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه و با استفاده از نرم افزار spss-19 تحلیل شده اند.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و مولفه های سلامت اجتماعی رابطه معنی داری در سطح 99% اطمینان وجود دارد؛ نقش مولفه پذیرش اجتماعی در تبیین نگرش بزهکاری فرزندان بیش از دیگر متغیرها است و بعد از آن به ترتیب سرمایه اجتماعی و شکوفایی اجتماعی در تبیین نگرش بزهکاری فرزندان بیشترین نقش را داشته اند.
نتیجه گیری: می توان گفت تقویت کارآیی و عملکرد خانواده، نقش بارزی در تقویت شاخص های سرمایه اجتماعی و سلامت اجتماعی خانوادگی به دارد.
