هدف این پژوهش تعیین تأثیر مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه بر توانمند سازی زنان بود. روش شناسیپژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث روش، توصیفی-همبستگی بود و همچنین، بر مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بودو با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس. سه انجام شد. جامعه آماری این مطالعه تمام زنان ایرانی بودند که در فعالیت های گردشگری ماجراجویانه مشارکت داشتند که 223 نفر به عنوان نمونه به صورت دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه از اریک بکمن (2013) و پرسش نامه پژوهشگرساخته ای برای سنجش توانمندسازی زنان بود. روایی این پرسش نامه ها با کمک نظرهای اصلاحی اساتید جامعه شناسی و مدیریت ورزشی بررسی شد و پایایی پرسش نامه ها با تعیین ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد.نتایج نشان داد که در ایران امکان توانمندسازی زنان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و سیاسی ازطریق مشارکت آن ها در فعالیت های ماجراجویانه وجود دارد. همچنین، توانمندسازی ازطریق مشارکت در گردشگری ماجراجویانه با توجه به ویژگی های این نوع فعالیت های جسمانی در فضاهای آزاد، به زنان ایرانی این فرصت را می دهد که ظرفیت های خود را در کنترل و اثرگذاری بر تصمیم هایی ارتقا دهند که بر فضای زندگی شخصی آنان تأثیر می گذارند و به سود آن ها هستند. به سازمان های متولی امور زنان پیشنهاد می شود به عنوان راهبردی جدید برای توانمندسازی زنان، به فراهم کردن فرصت های مشارکت آن ها در فعالیت های جسمانی و به طور خاص، ورزش های ماجراجویانه اقدام کنند.
