تاثیر اعتماد شهروندان بر مشارکت الکترونیکی آنان با تعدیل گری باور به فاصله قدرت و ریسک ادراک شده و میانجی گری ابهام پذیری و نگرش شهروندان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

در دنیای کنونی، با توجه به پیشرفت فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی، بخش های دولتی و غیردولتی به استقرار مشارکت الکترونیکی در روابط بین سازمان های خدمت رسان و ذی نفعان کلیدی می پردازند. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر اعتماد شهروندان بر مشارکت الکترونیکی و تعدیل گری ریسک ادراک شده و باور به فاصله قدرت، و میانجی گری نگرش شهروندان و ابهام پذیری انجام می شود. این پژوهش از نظر هدف شناختی، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، پیمایشی است. جامعه آماری، شهروندان خدمت گیرنده از سازمان شهرداری تهران هستند. از آن جایی که در تحلیل مسیر، حجم نمونه بر مبنای تعداد نماگرهای سازه ها و همچنین، سطح معناداری تعیین می شود، برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن 364 پرسشنامه توزیع گردید. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مشارکت الکترونیکی در سطح زیر متوسط قرار دارد. یافته های پژوهش بیانگر آن است که اعتماد شهروندان بر مشارکت الکترونیکی اثر مثبت دارد و ابهام پذیری در روابط بین این دو متغیر در نقش میانجی ظاهر می شود و بر مشارکت الکترونیکی اثر مثبتی می گذارد. در ضمن، یافته های پژوهش نشانگر اثرگذار نبودن گرایش شهروندان بر مشارکت الکترونیکی است. به علاوه، نتایج نشان می دهد که متغیر باور به فاصله قدرت، روابط بین اعتماد شهروندان و مشارکت الکترونیکی را به طور مثبت تعدیل می کند، ولی متغیر ریسک ادراک شده در روابط بین نگرش شهروندان و مشارکت الکترونیکی در نقش تعدیل کننده ظاهر نمی شود.

متن