در این مطالعه سعی شده تا با بررسی زمینه ای موضوع، خط مشی ورزش ملی تبیین شود. با توجه به اهمیت آموزش در مسیر توسعه، رویکرد اصلی این پژوهش ورزش آموزشی است. به دلیل مبهم و وابسته بودن عوامل مرتبط با زمینه، در این پژوهش به روش استقرایی به جمع آوری داده ها اقدام شد. از این رو این پژوهش با رویکرد کیفی و با شیوه نظریه داده بنیاد انجام گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری شامل صاحب نظران دانشگاهی و مدیران ارشد ورزش کشور بود. نمونه گیری به صورت هدفمند آغاز شد و براساس شیوه نمونه گیری نظری تا اشباع داده ها ادامه یافت. نتایج این پژوهش وابستگی توسعه ورزش به ورزش آموزشی و توسعه اجتماعی به توسعه ورزش را به خوبی تبیین می کند و نشان می دهد که تدوین طرح جامع توسعه ورزش، علاوه بر نقشی که در توسعه ورزش دارد، می تواند به استفاده بهینه از منابع، ایجاد توجهات حرکتی، اصلاح نگرش ها و رفع سوء تفاهمات ادراکی بینجامد. در پایان نظریه توسعه ورزش کشور با توجه به الگوی استخراج شده، ارائه می شود.
