نظریه زمینه محور

گونه های مختلف موسیقی زیرزمینی از جمله مسائل مهم عرصه فرهنگ جوانان کشور در سال های اخیر بوده است. شناخت انتقادی این گونه های موسیقی، به مواجهه مناسب تر با این پدیده اجتماعی - فرهنگی کمک خواهد کرد. از این رو، این پژوهش به دنبال مطالعه گونه موسیقی رپ ایرانی - فارسی با تأکید بر مسئله مردانگی است. بدین منظور موسیقی رپ فارسی در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ تحلیل شده است. روش اصلی مورد استفاده در این پژوهش، نظریه زمینه محور[1] ساختارگرا است. از این رو، به جای استفاده از نظریه های موجود به عنوان چهارچوب نظری، پژوهشگران در پی تولید نظریه خودبنیاد و بومی از دل داده های میدانی بوده اند. بدین منظور با استفاده از شیوه نمونه گیری نظری، داده های لازم از منابع مختلف گردآوری شده اند. در گردآوری داده ها از تکنیک های متعددی مانند مصاحبه، مشاهده، مشاهده آنلاین و گردآوری اسناد و متون استفاده شده است. پس از این مرحله، همه داده ها با استفاده از دستورالعمل های کدگذاری سه گانه باز، محوری و انتخابی کدگذاری شده اند. در نهایت، از دل داده ها ۶۲ مفهوم و ۱۶ مقوله استخراج شده و شکل های متکثر مردانگی در موسیقی رپ ایرانی - فارسی به عنوان مقوله مرکزی مشخص شده اند. پس از آن، با استفاده از مدل پارادایمی، نظریه خودبنیادِ برآمده از دل داده ها به صورت داستان و مدل تصویری ارائه شده است. در پایان نیز با پاسخ گویی به سؤالات هفت گانه استراس و کوربین درباره تجربه در مطالعه، پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته است

بسیاری از اهداف تربیتی در ورزش ها و بازی ها نهفته است و ازطریق آموزش مستقیم و غیرمستقیم بازی ها و ورزش ها می توان به اهداف اساسی تربیتی در بعد جسمانی، عقلانی، اجتماعی، عاطفی و اخلاقی دست یافت؛ بنابراین، در توسعه اجتماعی جوامع، توجه به ورزش آموزشی نقشی مهم و ضروری ایفا می کند؛ بااین حال، برای توسعه آن به شناخت مؤلفه ها و عملکردهای آن نیاز است؛ براین اساس، هدف این پژوهش واکاوی مبانی نظری ورزش آموزشی-تربیتی و استخراج عوامل مؤثر بر آن و متأثر از آن بود. روش پژوهش حاضر کیفی بود. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته استفاده شد. همچنین، از نمونه گیری نظری و به شکل گلوله برفی در انتخاب مصاحبه شونده ها استفاده شد (12 نفر). نتایج نشان داد که مشکلات سیاسی، مدیریتی، برنامه ریزی و خط مشی گذاری، رویه ای، ساختاری، سخت افزاری و مشکلات موجود در آموزش عالی به همراه سوءتفاهمات ادراکی، بر ورزش آموزشی و آموزش تربیت بدنی در مدارس تأثیرگذار هستند. افزون براین، توسعه ورزش آموزشی- تربیتی می تواند منجر به توسعه ورزش، توسعه سلامت جامعه، افزایش سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی شود؛ بنابراین، پیشنهاد می شود که با توجه به اهمیت نقش آموزشی و تربیتی تربیت بدنی در مدارس و اثرهای وسیع توسعه ورزش آموزشی- تربیتی در جامعه، طرح جامع توسعه ورزش آموزشی- تربیتی با درنظرگرفتن عوامل و متغیرهای تأثیرگذار بر آن به همراه تنظیم برنامه های اجرایی، در بالاترین سطح مدیریت کشور تهیه و اجرا شود.

در این مطالعه سعی شده تا با بررسی زمینه ای موضوع، خط مشی ورزش ملی تبیین شود. با توجه به اهمیت آموزش در مسیر توسعه، رویکرد اصلی این پژوهش ورزش آموزشی است. به دلیل مبهم و وابسته بودن عوامل مرتبط با زمینه، در این پژوهش به روش استقرایی به جمع آوری داده ها اقدام شد. از این رو این پژوهش با رویکرد کیفی و با شیوه نظریه داده بنیاد انجام گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری شامل صاحب نظران دانشگاهی و مدیران ارشد ورزش کشور بود. نمونه گیری به صورت هدفمند آغاز شد و براساس شیوه نمونه گیری نظری تا اشباع داده ها ادامه یافت. نتایج این پژوهش وابستگی توسعه ورزش به ورزش آموزشی و توسعه اجتماعی به توسعه ورزش را به خوبی تبیین می کند و نشان می دهد که تدوین طرح جامع توسعه ورزش، علاوه بر نقشی که در توسعه ورزش دارد، می تواند به استفاده بهینه از منابع، ایجاد توجهات حرکتی، اصلاح نگرش ها و رفع سوء تفاهمات ادراکی بینجامد. در پایان نظریه توسعه ورزش کشور با توجه به الگوی استخراج شده، ارائه می شود.