آرشیو

آرشیو شماره ها:
۹۴

چکیده

مناسبات اجتماعی و تعاملات فکری امامیه با دیگر جریان های مذهبی در دوران حضور ائمه(ع)، مسئله ای است که با وجود آثاری که درباره آن پدید آمده است به پژوهش هایی تازه نیاز دارد. این مقاله با هدف کشف چگونگی این تعاملات می کوشد با شرح عمیق و گسترده عصر صادقین:(94 148ه.ق) به عنوان یک زمینه، مناسبات اجتماعی و سپس تعاملات فکری و علمی امامیه با خوارج را در دو بخش جدا از هم بررسی کند.  نتیجه این پژوهش نشان می دهد که امامیه در این دوره با راهبری امام باقر(ع)و امام صادق(ع)در کنار مخالفت با هرگونه برخورد عجولانه با اقدامات خوارج، با انگیزه هدایت گری و جذب در پی ارتباط با آنها بودند و هم زمان، با افکار نادرست آنها مقابله علمی می کردند.

تبلیغات