مطالعات متعددی که با هدف شناسایی عوامل کلیدی موفقیت سازمانی انجام شده است، نگرش های کارکنان را به عنوان مهم ترین عامل موفقیت در دنیای رقابتی امروز قلمداد نموده اند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش کارمحوری بر نگرش های شغلی کارکنان باتوجه به نقش میانجی قرارداد روان شناختی است. جامعه آماری این پژوهش را 386 نفر از مدیران و کارکنان بیمه ملت تشکیل می دهند که از این تعداد 190 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه و به روش تصادفی ساده جمع آوری و با روش مدل معادلات ساختاری توسط نرم افزار Spss و Amos مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. روایی سؤال های تحقیق با استفاده از روایی محتوا و روش تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن نیز به وسیله آلفای کرونباخ بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. نتایج و یافته های پژوهش حاکی از آن است که کارمحوری، به طورمستقیم بر نگرش های شغلی کارکنان تأثیر معنی داری ندارد. قرارداد روان شناختی به عنوان متغیر میانجی، نقش کاملی را در تأثیر کارمحوری بر نگرش های شغلی کارکنان ایفا می کند.
