هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین تحلیل رفتگی شغلی با منابع استرس و شیوه های مقابله با آن در بین داوران لیگ برتر ایران در فصل دوازدهم بود. 103 داور به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه منابع استرس ویت (2009)، مقیاس تحلیل رفتگی مسلش و جکسون (1996) و شیوه های مقابله ای بیلینگز و موس (1981) استفاده شد. یافته ها نشان داد که از مؤلفه های منابع استرس مؤلفه مواجهه، تعارض بین فردی و تعارض نقش با تحلیل رفتگی شغلی رابطه معنا داری داشتند. تعارض بین فردی و تعارض نقش نیز واجد شرایط پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی اند. از مؤلفه های روش های مقابله با استرس مؤلفه مسئله مداری و هیجان مداری همبستگی منفی و معنا داری با تحلیل رفتگی شغلی داشت. همچنین، شیوه های مسئله مداری و هیجان مداری واجد شرایط پیش بینی تحلیل رفتگی شغلی بودند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که عوامل استرس زای داوران لیگ برتر فوتبال در ارتباط مستقیم با تحلیل رفتگی شغلی آنهاست. تحلیل رفتگی شغلی داوران تأثیر زیادی بر کاهش عملکرد داوری دارد. شناساندن منابع استرس و روش های مقابله با آن برای کاهش تحلیل رفتگی و در نهایت توسعه عملکرد داوران به مسئولان فدراسیون فوتبال توصیه می شود.
