مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا با ارائه نقدی بر درس زبان عمومی دانشگاه به ارائه راهکار هایی در این زمینه بپردازد. در این پژوهش از 600 دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد خواسته شد به پرسشنامه ای در خصوص زبان عمومی پاسخ دهند و از 20 استاد دانشگاه فردوسی مشهد نیز خواسته شد در مصاحبه ای در همین خصوص شرکت نمایند. همچنین تمرینات کتب درسی، با توجه به سبک های غالب یادگیری ادراکی زبان آموزان، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد دانشجو و استاد، هیچ یک، از این درس رضایت مندی کامل نداشته و شکافی عمیق میان سبک های غالب یادگیری ادراکی زبان آموزان ایرانی و سبک های مورد استفاده در تمرینات کتب درسی زبان عمومی وجود دارد. در پایان، راهکارهایی برای ارتقای سطح کیفی زبان در دانشگاه ارائه گردید
