در بخش اول این مقاله ، ضمن اشاره به چگونگی ورود سینما به ایران و مشارکت زنان در دو حیطهی مصرفکنندگان و تولیدکنندگان محصولات سینمایی ، به تمایل حضور آنان در سه دورهی سینمایی ایران (از آغاز تا سال 1348) پرداختیم. در ادامهی تقسیم بندی دوره سینمای ایرانی ، به تبیین و تحلیل بازنمایی زنان شاغل در دورههای چهارم سینمای ایران میپردازیم. دورهی چهارم سینمای ایران که از سال 1349 شروع و تا مقطع انقلاب اسلامی ادامه مییابد از دو جنبه قابل بررسی است. سینمای جاهلی و موج نو سینمای ایران در این دوره ظهور مییابد که تلاش میشود در این مقاله ، به بررسی بازنمایی زنان شاغل در این دو گونهی سینمایی پرداخته شود...
با مراجعه به مکتوبات تاریخ نویسان سینمای ایران ، این برآیند حاصل می شود که ورود سینما به کشور ما با دو نقصان روبرو بوده است : 1- فقدان پیش زمینه ی اجتماعی 2- فقدان هر گونه اشتغال زنانه ، که بی شک تاثیر متقابلی نیز بر یکدیگر داشته اند . ورود سینما به ایران ( 1279 هـ . ش ) طی سفر مظفرالدین شاه قاجار به فرنگ همراه با میرزا ابراهیم خان عکاس باشی و آشنای وی با دستگاه سینماتوگراف صورت گرفت . شاه قاجار ، دستگاه نمایش فیلم را با خود به ایران آورد تا « اهل حرم » و « نوکرها » را با این پدیده ی نو ظهور آشنا سازد ...