درخت حوزه‌های تخصصی

شعر و موسیقی کنفوسیوس سرشار از توجه به انسان دلی است، شعر و موسیقی که غم های بزرگ و شادی های بزرگ مردم را گزارش می دهد. و ابزار پرمعنایی است که فرد را با جامعه پیوند می دهد و اثری هماهنگ در حیات تربیتی وی دارد. همانگونه که افلاطون موسیقی را تلاشی برای هماهنگی روح فرد با جهان هستی می داند، کنفوسیوس نه تنها شعر و موسیقی را ابزاری سودمند می داند که در همه ابعاد وجود آدمی تاثیر می گذارد، بلکه هدف آن را رسیدن به انسان دلی که انسان را از هر گونه اضطراب و دلهره آزاد می سازد بیان می کند.” آنچه که در اندیشه های هنری کنفوسیوس قابل طرح می باشد این است که وی احساسات و نیازهای متعادل زنان و مردان را درک می کرد و در واقع نماینده تعادلی است که هم لذت طلبی مفرط و هم ریاضت کشیدن بی معنی را منع می نمود و به عنوان یک نابغه بزرگ، طریق اعتدال و گریز از بی سامانیِ درونی را برای انسان ها مطرح نمود. در واقع کنفوسیوس هرگونه افراط گرایی در شعر و موسیقی را منکر می شد و افراط گرایی را ابزاری برای فروپاشی انسان و جامعه می دانست به همین جهت است که وی تعادل و توازن فرد را که اساسی عقلانی داشته باشد می پسندید. و در غیر این صورت آن را بحرانی اسف انگیز برای بشریت می دانست. از سخنان اوست که:«نفرت دارم از موسیقی و شعری که اعصاب را به لرزش می آورد... و مرگ و نابودی به همراه دارد... آوخ! می خواهم تا پایان زندگی از اینجا بگریزم.»

هدف از مقاله ای که از نظر خواننده گرامی می گذرد تنها طرح یک مشکل اساسی در نت نویسی کتب موسیقی و ثبت آن در ایران است ، که معضل بزرگی در این زمینه ایجاد نموده است . این مقاله تنها به مطرح نمودن پاره ای از ایرادات از جمله نحوه ی نگارش کسر میزان و توالی سر کلیدها ، پرداخته است تا شاید توجه اهالی موسیقی و اساتید فن مربوط به این مسئله جلب شود و اقدامی در جهت تصحیح این ایراد بزرگ صورت پذیرد . غرض از نگارش این مقاله به هیچ عنوان بی احترامی یا زیر سؤال بردن صلاحیت و میزان سواد استادان مطرح شده نمی باشد ...