درخت حوزه‌های تخصصی

با توجه به اهمیت مشارکت سیاسی شهروندان در جوامع امروز و همچنین، این موضوع که ایران؛ به ویژه در سال های پس از انقلاب، افزایش مشارکت سیاسی مردم و دستیابی به توسعه سیاسی را به عنوان یکی از اهداف خود قرار داده است، پژوهش حاضر می کوشد آموزه های فرهنگ سیاسی را که از طریق تلویزیون و مطبوعات به شهروندان؛ خصوصاً دانش آموزان دبیرستانی منتقل می شود، بررسی کند و به این نکته پی ببرد که آیا این دو رسانه به عنوان بخش مهمی از فرآیند جامعه پذیری سیاسی در انتقال آموزه های فرهنگ سیاسی مشارکتی در میان دانش آموزان موفق عمل کرده اند. در حقیقت، پرسش اصلی این مقاله این است که: تلویزیون و مطبوعات در ایران کدام آموزه های فرهنگ سیاسی را به مخاطبان دانش آموز خود منتقل می کنند و آیا این آموزه ها دانش آموزان را به سمت فرهنگ سیاسی مشارکتی رهنمون می سازد؟ بنابر فرضیه مقاله حاضر، تلویزیون و مطبوعات در ایران بیش از آنکه به تقویت آموزه های فرهنگ سیاسی مشارکتی، مانند حقوق شهروندی و مانند آن بپردازند، به گسترش آموزه های فرهنگ سیاسی تبعی پرداخته اند و از آنجا که به دلایل مختلف در کسب اعتماد مخاطبان خود موفقیت چندانی نداشته اند، اندک آموزه های آنها که رنگ و بوی فرهنگ مشارکتی داشته است نیز از سوی مخاطب مورد توجه و استقبال چندانی قرار نگرفته است. نگارنده در پژوهش حاضر کوشیده است با استفاده از روش پیمایشی و توزیع پرسشنامه در میان دانش آموزان پایه های دوم و سوم دبیرستان شهر اصفهان، به سؤال های پژوهش پاسخ دهد. در همین راستا، 440 پرسشنامه در میان دانش آموزان توزیع شد که 22 عدد از آنها به علت کامل نبودن از فرایند پژوهش حذف شدند و تعداد 418 پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. در تحلیل آماری پژوهش از شیوه های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده و به این وسیله یافته های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. براساس یافته های پژوهش، تلویزیون بیش از مطبوعات در راستای گسترش آموزه های فرهنگ سیاسی مشارکتی حرکت نموده؛ در حالی که آموزه های فرهنگ سیاسی که توسط مطبوعات به دانش آموزان دبیرستانی منتقل شده، بیشتر تبعی بوده اند.

امروزه مشارکت سیاسی افراد در امر انتخابات یکی از دغدغه های مهم نظام های دموکرات در عرصه سیاسی است، به همین دلیل فعّالان این عرصه به دنبال عواملی مرتبط با این پدیده هستند تا بتوانند کم و کیف تاثیرات این عوامل را بر این مهم بیابند. در این راستا هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر عواملی همچون تبلیغات، اقدامات حزبی، حامیان مشهور و رخدادهای سیاسی بر شخصیت برند سیاسی به عنوان عامل میانجی در تاثیرگذاری بر مشارکت سیاسی رای دهندگان است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده که به صورت پیمایشی انجام شده است .جامعه آماری این تحقیق شامل شهروندان منطقه 5 شهر تهران است که در نهایت با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 386 نمونه جهت تحلیل مورد استفاده قرارگرفته است. در این تحقیق جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل 8.54 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تبلیغات، اقدامات حزبی، حامیان مشهور و رخدادهای سیاسی بر شخصیت برند سیاسی اثر مثبت و معنی داری دارد، همچنین شخصیت برند سیاسی بر مشارکت سیاسی رای دهندگان اثر مثبت و معنی داری دارد.