فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۶۱ تا ۱۸۰ مورد از کل ۲۸۹ مورد.
رابطه ی سنت و تفسیر و دیدگاه علامه ی طباطبایی
منبع:
بینات ۱۳۸۱ شماره ۳۴
حوزه های تخصصی:
تفسیر به رأی از نگاه امام خمینی رحمه الله با استناد به منابع روایی شیعه
منبع:
شیعه شناسی ۱۳۸۵شماره ۱۳
حوزه های تخصصی:
تفسیر قرآن کریم (34)
منبع:
بینات ۱۳۸۱ شماره ۳۴
حوزه های تخصصی:
گرایش علمی در تفسیر پرتوی از قرآن
منبع:
بینات ۱۳۸۳ شماره ۴۳
حوزه های تخصصی:
تفسیر قرآن کریم (8)
استعانت، جز از خدا
منبع:
بینات ۱۳۷۶ شماره ۱۵
مقایسه اجمالی المیزان و البیان
منبع:
بینات ۱۳۷۹ شماره ۲۵
حوزه های تخصصی:
تفسیر قرآن کریم (25)
منبع:
بینات ۱۳۷۹ شماره ۲۵
حوزه های تخصصی:
نگرشی به تفسیر منسوب به امام جعفر صادق علیه السلام
منبع:
بینات ۱۳۷۴ شماره ۸
حوزه های تخصصی:
نسخ از دیدگاه ابوالفتوح رازی
منبع:
حوزه اصفهان ۱۳۷۹ شماره ۲
حوزه های تخصصی:
پژوهشی جدید در تفسیر آیه ای از قرآن
منبع:
بینات ۱۳۷۳ شماره ۳
حوزه های تخصصی:
نگاهی دیگر به تفسیر دو آیه
منبع:
بینات ۱۳۸۴ شماره ۴۸
حوزه های تخصصی:
موانع و آسیبهاى غیر معرفتى تفسیر قرآن(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
معرفت ۱۳۸۸ شماره ۱۴۳
حوزه های تخصصی:
شناخت موانع و آسیبهاى تفسیر و پرهیز از آنها، براى رسیدن به فهم صحیح قرآن و بهرهمندى از هدایت آن ضرورى است. در این مقاله تلاش شده است تا موانع و آسیبهاى غیرمعرفتى یعنى آسیبهاى اعتقادى، گرایشى و اخلاقى شناسایى و معرفى شوند تا زمینه فهم صحیح قرآن کریم فراهم آید. تلاش شده است افزون بر بحث نظرى از آسیبها نمونهاى از تفاسیر موجود نیز بیان شود. این موانع و آسیبها عبارتند از: ناباورى به حجّیت ظواهر قرآن کریم، اعتقاد به خودبسندگى قرآن، ناباورى یا غفلت از ویژگىهاى فرازمینى قرآن، مصون ندانستن قرآن از تحریف، و عدم توجه به اقسام آیات، استبداد به رأى و خودمحورى، دخالت دادن پیشداورى و تمایلات و تعصّبات شخصى و گروهى در تفسیر، تقدیس نابجاى تمام روایات تفسیرى، و تقلید نابجا از آراى پیشینیان و بىتقوایى. این موانع باعث مىشود که مفسّر نتواند به مراد الهى از آیات قرآن کریم و یا به درک ژرفاى این کتاب الهى برسد.
تفسیر کلام وحی
حوزه های تخصصی:
اعجاز قرآن به مثابه یکی از مبانی تفسیر قرآن؛ تحلیل و داوری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در نگاهی تجویزی، اعجاز قرآن به مثابه مبنایِ تفسیر، بدین معناست که باور به اعجاز قرآن در فرایند و سمت وسوی تفسیر، اثری تعیین کننده دارد و چنین باوری، لازمه هر تفسیر معتبری است. این مدعا در میان قرآن پژوهان موافقان و مخالفانی دارد. نوشتار حاضر بر این باور مبتنی است که این مدعا از دو حیث دارای ابهام و اشکال اساسی است: «اعجاز قرآن» در مقام تحلیل، چیزی نیست جز نظریه های اعجازکه با هم یکسان نیستند. مبانی تفسیر نیز نمی تواند برگرفته از تفسیر یا به تعبیر دیگر، ماهیتِ تفسیری داشته باشد. مقاله حاضر با در میان آوردن دو نکته فوق، «نظریه های اعجاز» را به تیغ ملاک های بازنگری شده مبانی تفسیر می سپارد و نشان می دهد که پاره ای از این نظریه ها نسبتی با مقوله تفسیر پیدا نمی کنند و پاره ای دیگر، خود مسبوق و مبتنی بر تفسیر هستند. از دیگر سو، تفسیر گونه های مختلفی دارد و برخی از نظریه های اعجاز مبنای برخی از گونه های تفسیری خواهد بود.
تفسیر قرآن کریم (30)
منبع:
بینات ۱۳۸۰ شماره ۳۰
حوزه های تخصصی:
عقل و علم در بیان مفسر المیزان
منبع:
بینات ۱۳۷۶ شماره ۱۴
حوزه های تخصصی: