فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۰۱ تا ۱۲۰ مورد از کل ۲۱۲ مورد.
تاثیر سیاست های زیست محیطی بر ارزش افزوده بخش حمل و نقل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بخش حمل و نقل یکی از آلوده کننده ترین بخش های اقتصادی است که دارای پیامدهای خارجی منفی زیادی می باشد. این بخش در ازای تولید آلایندگی های زیست محیطی هیچ قیمتی را پرداخت نمی کند در حالی که طبق قضیه پیگو هر آلوده گر باید هزینه های آلودگی خود را پرداخت کند. با توجه به این مساله، هدف مقاله حاضر بررسی تأثیر سیاست های زیست محیطی بر ارزش افزوده بخش حمل و نقل با استفاده از روش سری های زمانی ساختاری که از الگوریتم کالمن فیلتر استفاده می کند و داده های سالانه طی دوره 1389-1357 است. از هزینه ی نهایی کاهش آلودگی (قیمت سایه ای) به عنوان متغیری برای بیان سیاست های زیست محیطی استفاده شده است. این هزینه ها با استفاده از تابع مسافت و به کارگیری روش تحلیل مرزی تصادفی برآورد شده است. نتایج نشان می دهد که ضریب به دست آمده برای رشد قیمت سایه ای آلاینده ها برابر با 25/0- می باشد که نشان می دهد در کوتاه مدت بین رشد قیمت سایه ای آلاینده های زیست محیطی در بخش حمل و نقل و رشد ارزش افزوده این بخش رابطه معکوسی وجود دارد.
بررسی بهره وری تأثیر اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها بر روی مصرف گاز طبیعی
حوزه های تخصصی:
گاز طبیعی به دلیل برخورداری از ویژگی های منحصر به فردی چون پایین بودن قیمت نسبی در مقایسه با سایر حامل های انرژی، آلودگی کمتر محیط زیست و ارزش گرما زایی بالا، همواره یکی از تأمین کننده های اصلی انرژی مورد استفاده بخش های مختلف مصرفی و تولیدی کشور بوده است. از این رو، سیاست مدیریت انرژی کشور بر اساس افزایش بهره وری هرچه بیشتر از منابع گاز طبیعی و افزایش سهم گاز در سبد مصرفی حامل های انرژی، شعار اصلی برنامه های اقتصادی دولت ها در گذشته بوده است. بنابراین، اهمیت این موضوع و ضرورت افزایش بهره وری گاز مصرفی از طریق آزادسازی قیمت حامل های انرژی در قالب اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها از یک سو و تعیین تأثیر اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها بر سطح مصرف خانگی گاز طبیعی از سوی دیگر موجب شد تا نگارنده نسبت به تعیین تأثیر آزادسازی قیمت گازطبیعی بر روی میزان مصرف گاز طبیعی توسط خانوارها ترغیب شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهند که افزایش قیمت گاز طبیعی به منظور افزایش بهره وری آن، در قالب اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها، به دلایل مختلف موجب کاهش میانگین مصرف روزانه گاز طبیعی در بخش خانگی طی دوره مطالعه نشده است. از این رو توصیه می شود که همزمان با اجرای قانون هدفمند سازی یارانه ها و واقعی نمودن قیمت حامل های انرژی که هیچ منطق اقتصادی آن را رد نمی کند به 2 عامل فضای اعمال سیاست و الزامات تأثیرگذاری آن نیز توجه شود.
میزگرد: روح قانون حداکثر، واگذاری مسوولیت پروژه ها به کارآفرینان ایرانی است
حوزه های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی اقتصاد اقتصاد بخشی،اقتصاد صنعتی،کشاورزی،انرژی،منابع طبیعی،محیط زیست اقتصاد انرژی نفت،گاز طبیعی،زغال سنگ،مشتقات نفتی سطوح،ساختار و توابع هزینه،صرفه های به مقیاس،کارایی،تغییرات تکنولوژیک
- حوزه‌های تخصصی اقتصاد اقتصاد بخشی،اقتصاد صنعتی،کشاورزی،انرژی،منابع طبیعی،محیط زیست اقتصاد انرژی نفت،گاز طبیعی،زغال سنگ،مشتقات نفتی سیاست گذاری،قانون گذاری،آزادسازی
وزارت انرژی
سیاستهای انرژی در ایران (یارانه‌های نفتی)
حوزه های تخصصی:
ایران نیز مانند بیشتر کشورهای تولیدکننده و صادرکننده نفت، برای مصرف داخلی‌فراورده‌های نفتی یارانه منظور می‌کند. متوسط قیمت فراورده‌های نفتی در ایران طی 25 سال‌گذشته، که جهان شاهد ترقی مداوم بهای انواع فراورده‌ها بوده است، تا سال 1373 ترقی‌چشم‌گیری نداشته است. در این بررسی، در آغاز، ساختار بازار داخلی فراورده‌های نفتی بررسی‌خواهد شد و سپس برآوردی از تقاضای چهار فراورده اصلی بنزین، نفت سفید، نفت گاز و نفت‌کوره در کشور ارائه می‌گردد. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که کشش قیمتی تقاضا برای‌فراورده‌های نفتی در ایران، بیش از آن است که پیشتر تصور می‌شد. در این بررسی، توجه خاصی‌به نفت کوره که بیشترین یارانه به آن تعلق می‌گیرد، معطوف گردیده است. نتایج توابع تقاضا،حاکی از آن است که افزایش قیمت فراورده‌های نفتی می‌تواند موجب کاهش روند کنونی رشدمصرف شود. بررسیها حکایت از آن دارد که اگر اقتصاد کشور با آهنگ ملایمی به رشد خود ادامه‌دهد، سطح مصرف را می‌توان در حد کنونی تثبیت نمود. لیکن تحقق این امر، مستلزم آن است‌که بهای فراورده‌های نفتی ظرف مدت 15 سال تا سطح قیمتهای بین‌المللی بالا برده شود. امااگر افزایش قیمت، تنها قیمتهای واقعی را ثابت نگاه دارد (یعنی اثر تورم آن را خنثی کند) میزان‌مصرف طی 15 سال آینده در حدود دو برابر خواهد شد. این همه در حالی است که ظرفیت‌تولید نفت خام ایران در پنج سال گذشته (1370 تا 1375) نسبت به سالهای پیش از آن، افزایش‌اندکی داشته است. و رشد سریع مصرف فراورده‌های نفتی در داخل کشور، صادرات نفت خام راتحت فشار قرار داده است.