منصور رستگارفسایی

مثنوی هجرنامه ، سروده فرصت الدوله شیرازی (1271 - 1339 هـ .ق) اثری است کوتاه و نمادین از عشق بلبلی به کبک که در آن شاعر ، با زیبایی ، داستان عشق نافرجام و ناکام بلبل و کبک را به تصویر کشیده و در پایان ، همه داستان را سرگذشت واقعی خویش و یار خود خوانده است . نسخه ای از این مثنوی در کتابخانه خانقاه احمدی شیراز محفوظ است که در سال 1303 هـ . ق به خط نستعلیق ملاعبدالوهاب - احتمالا در شیراز - کتابت شده ، و اساس بازنوشت متن حاضر قرار گرفته است ...

علی‏اصغر خان حکمت شیرازی از بزرگترین ادبا و فضلا و سیاستمداران ایرانی دوره معاصر است که در تحکیم و توسعه روابط همه جانبه ایران با کشورهای مسلمان و آسیایی، بویژه هندوستان، کوشش فراوان کرد. او چندی سفیر کبیر ایران در هند بود و از دانشگاه دهلی دکترای افتخاری دریافت داشت. حکمت با بسیاری از رجال هند چون مهاتما گاندی، جواهر لعل نهرو، مولانا ابوالکلام آزاد، تاگور و... دوستی و مراوده داشت. بخشی از آثار تحقیقی و ادبی وی نیز درباره هند است از جمله «نقش پارسی بر احجار هند»، «سرزمین هند»، «ادیان و تمدّن و فرهنگ هند» و...از او اشعاری نیز درباره هند و شهرها و مردم این دیار باقی مانده که آنها را هندیات نامیده است.