محسن شهیدی

امروزه تاکید سازمان ها بر مشتری گرایی و تلاش برای نهادینه سازی این نوع نگاه در سازمان باعث شکل گیری چهره جدیدی از سازمان ها تحت عنوان سازمان های مشتری گرا شده است. سازمان مشتری گرا سازمانی است که به دنبال حداکثر سازی رضایت مشتریان از طریق ارائه کالاها و خدمات مناسب و بهبود روابط با آنان است. مساله اصلی تحقیق حاضر این است که مشخص نماید برای اینکه شرکت های کارگزاری فعال در بورس اوراق بهادار تهران، چهره ای مشتری گرا از خود به نمایش بگذارند باید بر چه اجزاء و ارکانی تکیه نمایند.در این راستا و جهت پاسخ به مساله یاد شده ، هدف تحقیق حاضر این است تا با بهره گیری از ادبیات تحقیق و رجوع به نظر خبرگان، مدلی را برای ارتقای مشتری گرایی شرکتهای کارگزاری فعال در بورس اوراق بهادار تهران طراحی نماید. برای رسیدن به هدف یاد شده از روش دلفی طی چهار دور استفاده به عمل آمد. نتایج تحقیق نشان داد که شرکت های کارگزاری فعال در بورس اوراق بهادار تهران، برای اینکه بتوانند چهره ای مشتری گرا از خود به نمایش بگذارند، باید بر هفت عامل که عبارتند از: ارزش های ذینفعان، فناوری پیشرفته، ساختار منعطف، نیروی انسانی شایسته، ارزش های اسلامی، اهداف مشخص، و فرهنگ سازمانی حمایت کننده ، تکیه کنند.

مقدمه: موضوع چاقی و اضافه وزن در دختران نوجوان موضوعی قابل توجه است. محققان و روان شناسان به رابطه اضافه وزن در دختران و رابطه آن با عزت نفس توجه کرده اند. هدف این مطالعه بررسی رابطه عزت نفس با وزن دختران نوجوان شهر قم است. روش شناسی: این تحقیق به روش توصیفی همبستگی با جامعه آماری دختران نوجوان شهر قم و با نمونه آماری 236 نفر که از طریق جدول مورگان به دست آمده انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه استاندارد سنجش عزت نفس کوپر اسمیت (دارای 58 گویه)، استفاده شد. این پرسشنامه دارای روایی و پایایی مطلوب است. یافته ها: بین عزت نفس (کلی) با وزن دختران 346/0- ؛ بین پیشرفت تحصیلی با وزن دختران نوجوان 134/0- همبستگی معکوس وجود دارد. نقش میانجیگیری پیشرفت تحصیلی دختران نوجوان در عزت نفس آنها نقش کاهشی است. به عبارت دیگر، با پایین آمدن پیشرفت تحصیلی تغییرات عزت نفس با توجه به چاقی، کاهش می یابد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج؛ می توان نتیجه گرفت که بین عزت نفس دختران نوجوان با وزن و پیشرفت تحصیلی آنها رابطه معناداری وجود داشته و ضروری است برنامه ریزان تغذیه، سلامت و روانشناسی به یافته های این مطالعه توجه نمایند.

توجه به مفهوم فرهنگ معیشت از منظر قرآن کریم روش صحیح کسب و مصرف را برای انسان، نمایان ساخته و او را با آموزه های قرآنی در این مقوله آشنا می سازد. از آنجایی که دو گروه عالمان و حاکمان در صلاح و فساد و سرنوشت جامعه بسیار تأثیرگذارند، مطالعه و تبیین مدل معیشتی و پیگیری اصلاح رفتار ایشان بر اساس فرهنگ قرآنی معیشت، ضروری بوده و موضوعی کاربردی است. در این نوشتار سعی شده است، آنچه لازمه کسب و مصرف در معاش علما و اُمراست از آیات و روایات استخراج و مؤلفه های فرهنگ معیشت شان بیان شود تا مطالبه گری از ایشان نیز با استنادات قرآنی و روایی میسّر گردد. هنگامی که مبلّغ دین لباس حاکم جامعه را بر تن کرده و زمامدار جامعه از قشر روحانیت باشد اهمیت موضوع مضاعف شده و وظایف ایشان در امور معیشتی به مراتب بیشتر خواهد بود. لذا پژوهش نظری پیش رو، به روش تحلیلی- توصیفی، درصدد یافتن مؤلفه های فرهنگ معیشت حاکمان و مبلّغان دین و بررسی انطباق این دو قشر است.  

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان وجودگرا و مذهب محور در افزایش امید به زندگی افراد معلول ناشی از حوادث بود. این مطالعه به روش تحقیق نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش افراد مراجعه کننده به مراکز توانبخشی معلولین بهزیستی استان قم بودند. نمونه مورد نیاز در طرح های شبه آزمایشی، 10 نفر برای هر گروه که به روش تصادفی ساده و متمایل برای شرکت در تحقیق، در سه گروه (درمان مذهب محور، درمان وجودی و گواه) انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه امید به زندگی «میلر» بود که دارای 48 گویه با دامنه نمرات 48 (کاملاً درمانده) تا 240 (بالاترین حد امیدواری) است. براساس مداخله درمانی اجرا شده به دو روش وجودگرا و مذهب محور، میانگین امید به زندگی از پیش آزمون تا پس آزمون، افزایش قابل توجهی داشته است. براساس نتایج تحلیل آزمون تی، در دو گروه وجودگرا و مذهب محور، اثربخشی آموزش های درمانی، تأیید می گردد. مداخله درمانی به دو روش وجودگرا و مذهب محور در افراد معلول ناشی از حوادث، باعث افزایش معنادار میانگین امید به زندگی در آنان شده و می توان نتیجه گرفت که در افراد معلول، بسته به گرایش های مذهبی و وجودی، با طی دوره درمانی می توان امید به زندگی آنان را افزایش داد.

توجّه به مفهوم انفاق از منظر قرآن کریم و روایات معصومان علیهم السلام سبک صحیح و اسلامی هزینه کردن مال را برای انسان نمایان می سازد. نوشتار حاضر، پژوهشی نظری در حوزه فرهنگ قرآنی است که با روش بنیادی توصیفی و با استفاده از اسناد و مدارک کتابخانه ای و با هدف یافتن بایسته ها و معیارهای انفاق از منظر نصوص وحیانی تدوین شده است. در این راستا موضوعات کلّی اخلاص، اعتدال، کیفیت و کمیّت انفاق، اولویت بندی مصرف و شرایط دیگر انفاق از آیات قرآنی استخراج گشته و سپس با توجّه به منابع تفسیری و روایات معصومان علیهم السلام بررسی شده اند. شناخت و رعایت این معیارها، سبک انفاق و هزینه کرد اموال در معیشت دینی انسان را بر اساس آموزه های قرآنی و روایی، رشد داده و فرهنگ انفاق را در جامعه جاری می سازد.