فروغ نقوی

مقدمه: امروزه بیشتر ورزشکاران در جوامع با برند شخصی خود تداعی می شوند که نتیجه رشد محبوبیت از طریق ورزش است. روش پژوهش: هدف تحقیق حاضر، ساخت و اعتباریابی مقیاس اندازه گیری تصویر برند ورزشکاران در ایران است. 302 دانشجوی رشته علوم ورزشی، داوطلبانه به مقیاس محقق ساخته که بر اساس پیشینه پژوهش و مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدیران عامل باشگاه ها، ورزشکاران حرفه ای، هواداران و دانشجویان رشته علوم ورزشی طراحی شده است، پاسخ دادند. یافته ها: یافته های تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد مقیاس تصویر برند ورزشکار دارای 49 عامل آشکار و 12 عامل پنهان سطح دوم و 4 عامل پنهان سطح سوم است. تصویر فردی برند ورزشکار شامل جذابیت ظاهری (4 گویه) و زندگی فردی (5 گویه)، تصویر اجتماعی برند ورزشکار شامل اسطوره (4 گویه)، جذابیت اجتماعی (5 گویه)، ارتباطات ورزشکار (3 گویه) و مسئولیت اجتماعی (7 گویه)، تصویر فرهنگی برند ورزشکار شامل آداب و رسوم (3 گویه) و مذهب (3 گویه) و تصویر ورزشی برند ورزشکار شامل تناسب بدنی (3 گویه)، موفقیت های ورزشی (3گویه)، تخصص ورزشکار (5 گویه) و سبک مسابقه (6 گویه) است. یافته های آزمون آلفای کرونباخ، پایایی مقیاس را بین ۷۴/۰ تا ۹۱/۰ نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد مدل مفهومی پیشنهادی دارای برازش است و تصویر برند ورزشکار در ایران می تواند دارای زیر مقیاس های  فرهنگی، اجتماعی، فردی و ورزشی باشد و این یافته با نتایج تحقیقات قبلی همخوانی دارد. نتایج نشان از پردازش خوب مدل تصویر برند ورزشکار است. جنبه های فرهنگی، اجتماعی ، فردی و ورزشی، تصویر مطلوبی از برند ورزشکار ایرانی ایجاد می نمایند.