منصور معظمی

بررس یها نشان می دهد که از اواسط دهه 1980 میلادی، مدیریت و درگیرسازی ذینفعان برای تحقق اهداف سازمانی و یافتن راهکارهای مناسب برای مواجهه با چالش های مشترک، در حوزه هایی نظیر؛ مدیریت استراتژیک، مدیریت پروژه، حسابرسی اجتماعی و حاکمیت شرکتی مورد توجه جدی قرار گرفته است. هدف تحقیق حاضر، گسترش قلمرو موضوعی نظریه ذی نفعان در حوزه خط مشی گذاری عمومی و حکمرانی خوب در بخش عمومی است که با استفاده از روش شناسی کیفی، انجام شده است. برای شناسایی ابعاد، مولف هها و اجزاء مفهوم درگیرسازی ذینفعان در خط مشی گذاری عمومی، از مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه نیمه ساختار یافته با خبرگان دانشگاهی و متخصصان صنعت و برای تجزیه و تحلیل داده ها، به صورت ترکیبی از تحلیل ساختاری و تحلیل تفسیری استفاده شد. یافته های تحقیق مشتمل بر ابعاد پنجگانه؛ عوامل زمینه ای؛ عوامل تسهیل گر و بازدارنده؛ شناسایی و مواجهه با مساله عمومی؛ درگیرسازی ذینفعان در خط مشی گذاری عمومی؛ و وضع خط مشی های مطلوب و مولفه های بیست و یک گانه ای نظیر؛ شناخت و درک مساله عمومی؛ شناسایی آثار و پیامدهای مساله عمومی؛ شناسایی ذی نفعان؛ تجزیه و تحلیل ذی نفعان؛ تعیین سطح اهمیت و اولویت بندی ذی نفعان؛ انتخاب استراتژی درگیرسازی ذی نفعان؛ رضایتمندی ذی نفعان؛ و سهولت اجرای خط مشی، است که در قالب الگوی به تصویر کشیده شد.

بی شک بخش عمده ای از سرمایه و بودجه پروژه ها درکشور ما صرف آموزش و کسب تجربه مدیرانی میشود که مسئولیت مدیریت و راهبری پروژه ها را پذیرفته اند، درحالیکه این تجربه ممکن است عینا در سینه یا قفسه های مدیران و مجریان دیگری بایگانی شده باشد.دراغلب پروژه ها، بکارگیری روش سعی و خطا و ضعف دراستفاده از تجارب و دانش هایی که تا کنون کسب شده به چشم می خورد که درنتیجه آن، مبالغ هنگفتی از سرمایه های ملی به هدر می رود. یکی از عمده ترین مشکلات مطرح درتمامی پروژه های اجرایی، ضعف بکارگیری دانش درمدیریت و اجرای پروژه هاست. دانش و تجارب پروژه ها بیشتردرذهن افراد درگیر دراجرای پروژه باقی می ماند بعبارتی چالش اصلی پروژه های اجرایی ما عدم توجه به مفهوم حافظه سازمانی به عنوان جایگاه نگهداری و بکارگیری ارزشمندترین دارایی موجود و قابل استفاده درپروژه های بعدی سازمان است.

پژوهش حاضر جهت بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با رضایت و استرس شغلی کارکنان شرکت پتروشیمی قائد بصیر صورت گرفته است. به این منظور تعداد 206 نفر از کارکنان شرکت مورد مطالعه به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده و پرسشنامه های سرمایه اجتماعی، رضایت شغلی و مقیاس استرس در بین آنان توزیع گردید. جهت تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن است که بین ابعاد شناختی، رابطه ای و ساختاری سرمایه اجتماعی و همچنین نمره کلی آن با رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. علاوه بر این یافته ها حاکی از آن است که ابعاد رابطه ای و ساختاری و همچنین نمره کلی سرمایه اجتماعی کارکنان با استرس شغلی آنان رابطه منفی و معنی داری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر این است که سهم ابعاد رابطه ای و شناختی سرمایه اجتماعی در پیش بینی رضایت شغلی به ترتیب برابر با 0.75 و 0.26 بوده و سهم ابعاد رابطه ای و ساختاری سرمایه اجتماعی در پیش بینی استرس شغلی کارکنان به ترتیب برابر با 0.56- و 0.25- می باشد. بنابراین می توان با تسهیل تحقق سرمایه اجتماعی در سازمان باعث ارتقای رضایت شغلی و از طرفی کاهش استرس شغلی گردید