سهیلا صفاتی

مقوله دیپلماسی که با قدمتی به بلندی تاریخ همواره بر دو عنصر اطلاعات و ارتباطات استوار بوده است، بیش از سایر حوزه های اجتماعی در معرض تاثیرپذیری از مشخصه های عصر ارتباطات است. از این رو هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی توسعه دیپلماسی ورزشی دیجیتال در کشور بود. این پژوهش از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه اجرا ترکیبی از تحقیق کیفی و کمی (آمیخته) بود. جامعه آماری این پژوهش با توجه به نوع تحقیق در که در مورد دیپلماسی ورزشی است، شامل کلیه صاحب نظران و کارشناسان در حوزه دیپلماسی ورزشی و روابط بین الملل؛ اعضای هیات علمی مدیریت ورزشی در کشور؛ مسئولان روابط بین الملل فدراسیون ها بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی با استفاده از نظریه داده بنیاد و رویکرد گلیزر و در بخش کمی برای تائید مدل مفهومی برخواسته از نظریه داده بنیاد از مدل-یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شد. یافته ها نشان داد که در مجموع 6 عامل برای توسعه دیپلماسی ورزشی دیجیتال در کشور وجود دارد که شامل "نیازسازی"، "ظرفیت سازی"، "ساختارسازی"، "برندسازی"، "برنامه ریزی" و "سیاست های توسعه ای" بود. همچنین نتایج مدلسازی معادلات ساختاری حاکی از برازش مدل تحقیق داد و تمامی مسیرها مثبت و معنادار بودند. در یک نتیجه گیری کلی باید اذعان داشتکه برای توسعه هرچه بیشتر دیپلماسی ورزشی دیجیتال، باید ساختارهای اجرایی در برنامه توسعه ابزار دیجیتال ایجاد و سیاست گذاری هایی شود در این زمینه، تا زمینه نیاز افراد به این شاخه از دیپلماسی ورزشی نیز جذب شود.

هدف تحقیق حاضر تبیین و اولویت بندی عوامل مؤثر بر دیپلماسی ورزشی در فضای مجازی بود. این پژوهش از نظر هدف تحقیق جزو تحقیقات بنیادی و از لحاظ ماهیت، توصیفی و از حیث متغیرها پژوهش آمیخته ترکیبی از روش دلفی و دیمتل فازی بود. جامعه آماری این پژوهش با توجه به نوع تحقیق که درمورد دیپلماسی در ورزش است، همه صاحب نظران و کارشناسان در حوزه دیپلماسی ورزشی و روابط بین الملل، اعضای هیئت علمی مدیریت ورزشی در کشور و مسئولان روابط بین الملل فدراسیون ها بودند. روش نمونه گیری در قسمت کیفی به صورت هدفمند و گلوله برفی بود که درمجموع 16 مصاحبه انجام شد تا داده ها به اشباع نظری رسید. هشت نفر از مصاحبه شوندگان اعضای گروه دلفی و 13 نفر خبره بخش دیمتل فازی را تشکیل دادند. تحلیل ها در محیط نرم افزار اکسل انجام گرفت. یافته های مصاحبه و مبانی نظری تحقیق نشان داد که درمجموع 79 گویه به عنوان عوامل مؤثر بر دیپلماسی ورزشی در فضای مجازی شناسایی شد که این گویه ها به 9 دسته کلی «ماهیت و پتانسیل»، «عوامل ساختاری»، «سیاست مدیریتی»، «سیاست رسانه ای»، «سیاست ورزش حرفه ای»، «سیاست فرهنگی»، «سیاست بین المللی»، «عومل اقتصادی» و «سیاست ارتباطی» تقسیم شدند. همچنین یافته های آزمون دمیتل فازی نشان داد که چهار عامل، اثرگذار و پنج عامل، اثرپذیر بر دیپلماسی ورزشی در فضای مجازی هستند. در نتیجه گیری کلی بیان شد که باید ابتدا عوامل اثرگذار مدنظر قرار گیرند؛ زیرا می تواند دیپلماسی ورزشی در فضای مجازی ایران را تحت تأثیر بیشتری قرار دهد و نقش فعال تری در این حوزه داشته باشد.