مژگان رحمانی

در عصری زندگی می کنیم که ویژگی آن آهنگ بسیار سریع نوآوری مالی است. این نوآوری در عین حال که بازتاب دو رویداد مهم در جهان امروز است، واکنشی در برابر آنها نیز محسوب می گردد. هدف از اجرای این تحقیق بررسی نوآوری مالی و کاربرد آن در سطح رفاه جامعه است. یافته های این پژوهش نشان داد که همه نوآوری های مالی می توانند مفید باشند و رفاه را افزایش دهند به شرطی که افراد به طور مناسب از این نوآوری ها استفاده کنند و به طور آگاهانه ای ریسک را کاهش یا انتقال دهند. در این صورت نوآوری های مالی موجب افزایش و توسعه کشور می شوند. رفاه اجتماعی شناخت ابزار های جدید می تواند ما را در توسعه هر چه بهتر بازار مالی کشورمان یاری رساند و بدین ترتیب رشد اقتصادی را تسریع کنند.

هدف: از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش دلگرم سازی خانواده براساس مدل آدلر در افزایش رضایت زناشویی و کاهش علائم اختلال جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه بود. روش: طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه افرادی بود که براساس تشخیص پزشک فوق تخصص روان پزشکی و پرسشنامه اختلال استرس پس از ضربه می.سی.سی.پی. مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه بازمانده از جنگ تحمیلی بودند که به کلینیک ها یا مراکز درمانی شهر تهران مراجعه کردند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری دردسترس استفاده شد. پرسشنامه اختلال استرس پس از ضربه می.سی.سی.پی. و پرسشنامه رضامندی زناشویی انریچ، ابزارهای این پژوهش بودند و برای تحلیل داد ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتیجه: تحلیل و بررسی داده های  پژوهش نشان د ادکه آموزش دلگرم سازی خانواده بر اساس مدل آدلر باعث کاهش مشکلات بالینی( شامل تجربه مجدد، کناره گیری، کرختی، بیش انگیختگی  و خودآزاری) جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه شد. بحث: آموزش دلگرم سازی خانواده براساس مدل آدلر نشان داد که خانواده نقش بسزایی در بهبود علائم PTSD  و رضایت زناشویی دارد   که در تحقیقات عصر حاضر توجه چندانی به آن نشده است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بازی های بومی-خانوادگی در رضایت مندی، توانمندسازی، و ابعاد شش گانه کارکرد خانواده بر اساس مدل مک مستر انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را خانواده های دارای حداقل یک فرزند 6 سال به بالای ساکن شهرستان هرسین در سال1400 تشکیل داد. پژوهش با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. تعداد 20 خانواده که دارای ملاک های ورود بودند به روش در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله بصورت مجزا برای هر خانواده و طی شش جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و در این مدت گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی سنجش خانواده (اپشتاین، بالدوین و بیشاپ، 1983)، پرسشنامه ی توانمندسازی خانواده (کورن، دیچیلو و فریسین، 1992) و پرسشنامه رضایت خانوادگی (السون و ویلسون، 1982) بودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که بازی های بومی-خانوادگی بر متغیرهای رضایتمندی خانواده (001/0>p، 89/57=F)، توانمندسازی خانواده (001 /0>P، 07/21=F) تأثیری معنادار دارد. همچنین متغیر بازی های بومی-خانوادگی بجز بعد کنترل رفتار(82/0<P، 82/0=F) توانست بر ابعاد دیگر کارکرد خانواده (ارتباط(001 /0<P، 88/13=F)، حل مسئله (001/0>P، 02/15=F)، ایفای نقش( 04/0>P، 23/4=F)، پاسخگویی عاطفی(005/0>P، 07/9=F)، مشارکت عاطفی ( 03/0>P، 97/4=F) و کارکرد کلی (01/0>P، 08/7=F) تأثیری معنادار داشته باشد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که اجرای بازی های خانوادگی می تواند از طریق ارتقاء کیفیت تعاملات بین اعضاء، مسئولیت پذیری و نقش پذیری آنها، تاثیرات مثبتی بر بهبود عملکرد خانواده و افزایش سطح رضایت مندی و توانمند سازی خانواده ها داشته باشد.