ابوالفضل بهجت

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه مدیریت فرهنگی بدون توجه به سیاست های فرهنگی سایر کشورها و میزان تأثیر آن بر فرهنگ بومی و نادیده انگاشتن شرایط محیطی رویکردی استراتژیک نبوده و هرگز نمی توان از این طریق به اهداف غایی فرهنگی دسترسی پیدا کرد. آنچه در این تحقیق مورد نظر است اشاره به همپوشانی و تشابهات فرهنگی دو کشور ایران و ایتالیا است که هر دو از تاریخ و پیشینه فرهنگی چندین هزار ساله برخوردار هستند. روش پژوهش:روش انجام این پژوهش «تحلیل محتوا» است. واحد ثبت برای تحلیل محتوایی، موضوع و اهداف و برای تحلیل واژگانی، کلمه هست. از فیش برگه برای جمع آوری اطلاعات و از سیاهه وارسی جهت ثبت و ضبط، مقایسه و ارزیابی استفاده شد. روش گرد آوری اطلاعات پژوهش به صورت کتابخانه ای در بین اسناد و مدارک مرتبط کلیه سیاست های اتخاذ شده در بخش فرهنگی و گردشگری دو کشور ایران و ایتالیا به عنوان جامعه آماری است. یافته های پژوهش: به طورکلی با نگاهی به سیاست های کلی فرهنگی ایران و ایتالیا مشخص می شود که ایران دارای 5 هدف کلی سیاست فرهنگی می باشد که در کل 25 راهکار عمومی و 7 راهکار عملی برای رسیدن به آن ها پیش بینی شده است؛ و ایتالیا دارای 6 هدف کلی سیاست فرهنگی می باشد که در کل 38 راهکار عمومی و 23 راهکار عملی برای رسیدن به آن ها پیش بینی شده است. در این پژوهش در چهار حوضه محتوای سیاست های فرهنگی، صنایع فرهنگی، گردشگری و هنرهای نمایشی این راهکارهای عمومی و عملی مقایسه شده است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که دو کشور ایران و ایتالیا در چهار حوضه محتوای سیاست های فرهنگی، صنایع فرهنگی، گردشگری و هنرهای نمایشی و از نظر اصول و سیاست های کلی دارای همپوشانی و تطابق بالایی هستند و در زمینه راهکارهای عملی با هم تفاوت زیاد داشته و در بسیاری از موارد نزدیکی در این زمینه ها متوسط و کمتر از متوسط است.

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه مدیریت فرهنگی بدون توجه به سیاست های فرهنگی سایر کشورها و میزان تأثیر آن بر فرهنگ بومی و نادیده انگاشتن شرایط محیطی، رویکرد استراتژیک نبوده و هرگز نمی توان از این طریق به اهداف غایی فرهنگی دسترسی پیدا کرد. هدف این پژوهش اشاره به همپوشانی و تشابهات فرهنگی در حوزه کتابخانه و کتابداری دو کشور ایران و ایتالیا است که هر دو از تاریخ و پیشینه فرهنگی چندین هزارساله برخوردار هستند. این مقاله نقش سیاست های کتابخانه ای را در بهبود دسترسی به دانش به منظور توسعه فرهنگی را بررسی نموده و با در نظر گرفتن سیاست های مربوط به کتابخانه ها را به عنوان چارچوب کلی و بافتی، مشخص می سازد که این سیاست ها به عنوان ابزاری جهت دستیابی مؤثر به دانش و سهیم بودن در آن، در دنیای معاصر و برای کشورهایی را که در این زمینه دارای کمبود هستند موردنیاز هست. همچنین با بررسی اقدامات لازم از نظر قوانین، سیاست ها، تسهیلات و زیرساخت هایی که اساس توسعه ارتباطات ملی و منطقه ای جهت به اشتراک گذاری منابع محسوب می شوند، چالش های موجود در راه دستیابی به اهداف و سیاست های کتابخانه ای را شناسایی و تحلیل می کند. روش پژوهش: روش انجام این پژوهش «تحلیل محتوا» است. واحد ثبت برای تحلیل محتوایی، موضوع و اهداف و برای تحلیل واژگانی، کلمه هست. برای جمع آوری اطلاعات از فیش برگه و سیاهه وارسی جهت ثبت و ضبط، مقایسه و ارزیابی استفاده شد. روش گرد آوری اطلاعات پژوهش به صورت کتابخانه ای در بین اسناد و مدارک مرتبط کلیه سیاست های اتخاذ شده در بخش کتابخانه و کتابداری و علی الخصوص در دو مورد کتابخانه های ملی و عمومی دو کشور ایران و ایتالیا به عنوان جامعه آماری است. نتیجه گیری: این پژوهش تأکید می دارد که اهداف توسعه بدون در نظر گرفتن تأثیر متقابل و ارتباطات مؤثر درون و بین قاره ای، بدون مقایسه وجوه اشتراک و افتراق برنامه ها و بدون کشف نقاط قوت و ضعف دوجانبه و یا چندجانبه امکان پذیر نیست و در پایان سعی در ارائه چارچوب نظری برای اجرای سیاست ها در سطوح مختلف و هماهنگ دارد.

مقدمه و هدف پژوهش: تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود «مدیریت هنری» در مدارس منطقه 11 شهر تهران از دیدگاه مدیران، معلمان و دانش آموزان است. این مقاله در صدد ارائه راهکارهای مناسب برای مدیریت هنری با رویکرد توسعه فرهنگی و هنری است. در ابتدا بر ضرورت مدیریت هنری در مدارس، با ابزارهای نوین و اثربخش مدیریتی، تأکید شده و در این رابطه مدیریت هنری به عنوان کارآمدترین ابزار و مدارس به عنوان نهاد حساس فرهنگی و هنری معرفی شده است. در ادامه دیدگاه های دانش آموزان، معلمان و مدیران فرهنگی در مورد فعالیت های هنری و مدیریت هنری تحلیل و از دیدگاه محققان آسیب ها و مشکلات مدیریت هنری در مدارس تشریح شده است. روش پژوهش: روش تحقیقی که در پژوهش حاضر استفاده شده از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان، مدیران و معلمان منطقه 11 شهر تهران است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه تعداد 80 از دانش آموزان و 44 از معلمان و مدیران برای نمونه پژوهش انتخاب شدند. هم چنین ابزار گردآوری داده ها در پژوهش حاضر، پرسشنامه محقق ساخته است. نتیجه گیری و یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که وضعیت مدیریت هنری در مدارس منطقه 11 شهر تهران از حد متوسط پایین تر است و این نشانه ضعف مدیریت هنری در مدارس این منطقه به شمار می رود بنابراین وضعیت مدیریت هنری در بین مدارس این منطقه مطلوب نیست. بین دیدگاه دانش آموزان، معلمان و مدیران مدارس منطقه 11 نسبت به فعالیت ها و مدیریت هنری از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود ندارد، لذا داده ها برای تحلیل عاملی مناسب هستند.