فرهاد نجاتی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین احساس تعلق به مدرسه با انگیزه ی پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان مدارس متوسطه شهر اصفهان می باشد. نمونه مورد مطالعه شامل 423 دانش آموز در مقطع متوسطه شهر اصفهان می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد اند. برای اندازه گیری احساس تعلق به مدرسه از پرسشنامه ی احساس تعلق به مدرسه ی بتی و بری (2005) استفاده شده است. روایی این پرسشنامه به وسیله ی متخصصان موضوعی مورد تأیید قرارگرفته و پایایی این پرسشنامه توسط آلفای کرانباخ 92/0 به دست آمده است، برای اندازه گیری انگیزش پیشرفت از پرسشنامه هرمنس (1970) فرم 29 سؤالی استفاده شده است. روایی این پرسشنامه توسط متخصصان مورد تأیید قرار گرفته و پایایی این پرسشنامه در تحقیق حاضر 82/0 به دست آمده است. و برای اندازه گیری عملکرد تحصیلی دانش آموزان از معدل کل آن ها استفاده شده است. داده های پژوهش حاضر توسط همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان مورد تحلیل قرار گرفته است و نتایج پژوهش بیان کننده ی رابطه ی قوی بین مؤلفه های احساس تعلق به مدرسه با انگیزش پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستان های شهر اصفهان می باشد. نتایج حاصله از تحلیل رگرسیونی مبین این است که مؤلفه های ارتباط با مدرسه، احساس رعایت عدالت و احترام در مدرسه و مشارکت در مدرسه دارای قدرت پیش بینی کنندگی انگیزش پیشرفت دانش آموزان مورد بررسی می باشند. همچنین مؤلفه های مشارکت در مدرسه، ارتباط با مدرسه و حمایت معلم پیش بینی کننده ی عملکرد تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی شهر اصفهان می باشد.

هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه ی مدارس هوشمند با مدارس عادی شهر اصفهان بر اساس متغیرهای احساس تعلق به مدرسه، انگیزه ی پیشرفت و پیشرفت تحصیلی می باشد. جامعه ی تحقیق حاضر در مدارس هوشمند شامل کلیه ی دانش آموزان مدارش هوشمند شهر اصفهان و روش نمونه گیری در این مدارس به روش سرشماری می باشد. جامعه ی تحقیق در مدارس عادی شامل کلیه ی مدارس عادی شهر اصفهان و روش نمونه گیری در این مدارس به روش خوشه ای می باشد. ابزار جمع آوری دادها در متغیر احساس تعلق به مدرسه پرسشنامه ی احساس تعلق به مدرسه بری، بتی (2005)، در انگیزه ی پیشرفت تحصیلی پرسشنامه ی هرمنس فرم 29 سؤالی و برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از معدل کل آنها استفاده شده است. در این تحقیق از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از آمار غیر پارامتریک یو من ویتنی استفاده شده است. نتایج تحقیق بیان کننده ی این است که بین دانش آموزان مدارس هوشمند و عادی شهر اصفهان در متغیرهای فوق تفاوت معنی داری وجود دارد و دانش آموزان مدارس هوشمند دارای انگیزه ی پیشرفت تحصیلی، پیشرفت تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه ی بیشتری نسبت به دانش آموزان مدارس عادی این شهر بودند.