مهشید سادات قریشی

پژوهش حاضر به منظور طراحی الگوی توسعه داوطلبی معلولان در ورزش با تکیه بر نظریه داده بنیاد انجام شد. روش پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی بود. داده های تحقیق از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان حوزه معلولان و داوطلبی جمع آوری شد، روش نمونه گیری به صورت هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس معیار اشباع نظری بود. داده ها بااستفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی با تکیه بر نظریه داده بنیاد تجزیه وتحلیل شدند. بر اساس نتایج به دست آمده عوامل علی در مقوله های ارزش اقتصادی بخش داوطلبی، لزوم شناسایی انگیزه ها و نیازهای داوطلبان، قابلیت زیاد داوطلبان معلول و سپری کردن اوقات فراغت ؛ شرایط زمینه ای در مقوله های عدم تطبیق شرایط اماکن ورزشی با معلولان، بستر قانونی، ضعف مدیریتی و بی توجهی سیاست کلان به موضوع داوطلبی ؛ عوامل مداخله گر در مقوله های عدم دسترسی آسان، محدودیت های فردی، ناشناخته بودن داوطلبی در ورزش ایران، عدم جایگاه مناسب داوطلبی، نگرش منفی به توانایی معلولان و انگیزه سلامت روانی، انگیزه فایده نگر و لزوم توانبخشی جسمی معلولان ؛ راهبردهای لازم توسعه داوطلبی ورزشی معلولان در مقوله های مناسب سازی محیط شهری و اماکن ورزشی، هم افزایی و تعامل نهادهای ذینفع، جذب و تامین منابع مالی، حمایت و پشتیبانی، طراحی سیستم مدیریت بکارگیری نیروهای داوطلب، ترویج و تبلیغ مشارکت و داوطلبی ورزشی معلولان و در نهایت پیامدهای توسعه داوطلبی ورزشی معلولان در مقوله های بهبود کیفیت زندگی، بهبود وضعیت استقلال فردی، اثربخشی عملکرد سازمان های ورزشی، توسعه سرمایه اجتماعی و توسعه عدالت اجتماعی احصا شده اند.