امیرحسین راه نجات

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر همجوشی شناختی و خوددلسوزی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهرستان شهرضا در فصل تابستان سال 1400 بود. در این پژوهش تعداد 34 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند. گروه آزمایش مداخله روان درمانی مثبت نگر را طی دو و نیم ماه در 8 جلسه 75 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه همجوشی شناختی (گیلاندرز و همکاران، 2014) و پرسشنامه خوددلسوزی (نف، 2003) بود. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس آمیخته با استفاده از نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روان درمانی مثبت نگر بر همجوشی شناختی و خوددلسوزی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تأثیر معنادار دارد (p<0/001). بر اساس یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گرفت که روان درمانی مثبت نگر با بهره گیری از فنونی همانند چشم انداز مثبت به زندگی و آموزش خوش بینی و امید به آینده می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش همجوشی شناختی و بهبود خوددلسوزی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مورد استفاده قرار گیرد.

مقدم ه: بیم اران افس رده از اف کار پیاپ ی خودکش ی رن ج می برند،بدی ن دلیل افس ردگی میتواند کش نده باش د. همچنین افس ردگی در بوج ود آم دن اختلاالت جس مانی ب ه خص وص بیماریه ای قلب ی - عروق ی نقش بس زایی دارد. ای ن مطالعه با هدف بررس ی اثربخش ی آموزش س خت رویی بر افکار خودکش ی در گروه ی از س ربازان افس رده انج ام گرف ت. روش: پژوهش حاضر، یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد.دراین مطالعه تأثیر آموزش سخت رویی به عنوان متغیر مستقل بر افکار خودکش ی سربازان افسرده مورد مطالعه قرار گرفت. آزمودنی ها 24 نفر بودند که به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ سپس به گروه آزمایش در طی 10 جلسه یک ساعته همراه با تکلیف، مؤلفه های سخترویی (تعهد، کنترل و چالش) آموزش داده ش د.متغیر افکار خودکش ی در شرایط پیش و پس آزمون با مقیاس افکار خودکش ی بک اندازه گیری ش د. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته ها نش ان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در ش رایط پیش از درمان تفاوت معناداری در متغیرهای وابس ته پژوهش وجود نداش ت اما پس از اج رای روش درمانی، تفاوت معناداری در افکار خودکشی سربازان افسرده دیده شد. بحث: آموزش مؤلفه های سخت رویی میتواند در کاهش میزان افکار خودکش ی سربازان افسرده مؤثر باشد. بنابراین میتوان از بسته آموزشی سخت رویی به عنوان یک مکمل درمانی مفید، در طرحهای مبارزه با خطر خودکشی بهره جست.