رضا پورمیرزا کلهری

مقدمه: یکی از روش های ارزشیابی در علوم پزشکی آزمون بالینی ساختار یافته عینی (OSCE) است. این تحقیق با هدف بررسی کاربرد و تعیین روایی و پایایی OSCE جابجایی و حمل مصدوم دانشجویان فوریت های پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1390 انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود و نتایج آزمون OSCE جابجایی و حمل مصدوم دانشجویان فوریت های پزشکی با چک لیست های کنترل رفتار یادگیری در ایستگاه های روش و سؤالات چند گزینه ای ایستگاه های پرسش جمع آوری شد. برای تعیین روایی ملاکی و سازه از همبستگی نمرات OSCE با نمرات آزمون نظری و نمره کلی درس جابجایی و حمل مصدوم و برای پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. به دلیل کوچک بودن جامعه آماری، از روش تمام شماری بهره گرفته شد و حجم جامعه مورد بررسی شامل 32 دانشجوی ترم 3 بود که در 8 ایستگاه شرکت کرده بودند. داده ها با نرم افزار 16-SPSS آنالیز شد. یافته ها: میانگین نمرات OSCE 31/28 (81/8 ±) بود. روایی ملاکی همزمان ایستگاه ها با آزمون میان ترم برابر 58/0=r و همبستگی با آزمون نظری پایان ترم معادل 69/0=r بود (001/0> P). در روایی سازه OSCE بیشترین همبستگی درونی نمرات OSCE با نمره کل OSCE در ایستگاه هشتم وجود داشت (63/0=r ،00/0= P). پایایی OSCE باضریب آلفای کرونباخ 53/0=r بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، کاربرد OSCE را به عنوان ابزاری مناسب از لحاظ روایی ملاکی همزمان و سازه برای ارزشیابی درس جابجایی و حمل مصدوم دانشجویان فوریت های پزشکی پیشنهاد می کند. با وجود در حد متوسط بودن ضریب پایایی OSCE در این مطالعه، می توان پایایی را با استفاده از روش های علمی- آموزشی افزایش داد.

مقدمه: مهم ترین مهارت پرسنل فوریت های پزشکی احیای قلبی- ریوی (CPR) است و باید از آخرین تغییر اتالگوی آن مطلع باشند. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرسنل فوریت های پزشکی کرمانشاه از آخرین دستور العمل های CPR 2010 انجام شده است. روش ها: این مطالعه توصیفی، تحلیلی- مقطعی در استان کرمانشاه با حجم نمونه 159 نفر در سال 1391 انجام شد. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داده ها جمع آوری و دارای روایی محتوی و پایایی (74/0=r) بود. تحلیل داده ها با نرم افزارSTATA-11 و آزمون های ناپارامتری کروسکال والیس، یو- من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. (05/0 >P) یافته ها: طبق یافته های به دست آمده، میزان آگاهی پرسنل فوریت های پزشکی از آخرین دستورالعمل های احیای قلبی و ریوی 5/19 درصد عالی، 6/78 درصد خوب و 9/1 درصد متوسط بود. همبستگی آماری معنی دار بین میزان آگاهی با جنس، سابقه کار ، رشته تحصیلی ، محل خدمت قبلی ، گذراندن دوره احیای پیشرفته و سابقه نظاره گر بودن CPR وجود نداشت. اما میزان آگاهی در پرسنلی که سابقه گذراندن دوره CPR پایه و سابقه انجام CPR مستقل داشتند، بیشتر بود. محل خدمت ، مقطع تحصیلی و نظاره گر بودن CPR نیز بر میزان آگاهی در برخی از حیطه های عملیات احیا مؤثر بود (001/0 >P). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود در بازآموزی پرسنل فوریت های پزشکی، آموزش CPR بر اساس دستورالعمل سال 2010 انجام و بر آموزش تعبیه راه هوایی حنجره ایو کامبی تیوب ، اختتام و عدم شروع CPR، تزریق داخل استخوانی و هیپوترمی القایی تأکید بیشتری شود.