مرضیه نظری

هدف: این پژوهش با هدف تعیین «روایی تشخیصی نسخه پنجم تکمیلی مقیاس های هوشی وکسلر کودکان در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری استان مازندران» انجام شد. سؤال اصلی پژوهش به این ترتیب مطرح می شود که آیا نسخه پنجم تکمیلی مقیاس های هوش وکسلر کودکان در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری استان مازندران روایی تشخیصی دارد؟ روش روش پژوهش حاضر، در حیطه مطالعه های روان سنجی جای گرفت که زیرمجموعه روش پژوهش روش شناختی است. جامعه پژوهش را تمامی دانش آموزان استان مازندران که در دوره اول ابتدایی (کلاس اول، دوم و سوم) در سال تحصیلی 97-98 مشغول به تحصیل می باشند و به عنوان دانش آموزان با ناتوانی یادگیری در مراکز خصوصی و دولتی تحت پوشش خدمات آموزشی- درمانی قرار دارند، تشکیل می دهند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 240 نفر از دانش آموزان ناتوان یادگیری به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش نسخه پنجم تکمیلی مقیاس هوشی وکسلر کودکان است که روایی و اعتبار مطلوبی دارد. مدل آماری استفاده شده در پژوهش حاضر برای تعیین روایی تشخیصی، روش فاصله اطمینان است. یافته ها: در نهایت، یافته های پژوهش نشان داد که آزمون های «ظرفیت فضایی مستقیم»، «ظرفیت فضایی معکوس» و «یادآوری جملات» در دانش آموزان ناتوان یادگیری، روایی تشخیصی داشته است. نتیجه گیری: نسخه پنجم تکمیلی مقیاس های هوش وکسلر کودکان می تواند دانش آموزان ناتوان یادگیری را از دیگر دانش آموزان تشخیص دهد.

دعا در متون دینی یکی از راهی ارتباط با خداوند است و در برخی از آیات الهی به عنوان نوعی عبادت از آن یادشده است. از طرفی با توجه به آیات الهی انسان همراه در سختی ها و گرفتارها به سر می برند که یکی از این سختی ها و گرفتاری ها بیماری است و صدالبته در جهان کنونی که ویروسی به عنوان کوید 19 در سراسر جان شیوع پیداکرده است، انسان ها بیش ازپیش در سختی و گرفتاری به سر می برند؛ اما با توجه به این مسئله که ویروس کوید 19 یا همان کرونا شیوعی بسیار آسان دارد؛ از ضرورت و اهمیت این مسئله ایجاب می کند که انسان ها دچار نگرانی از مبتلا شدن به ویروس پیدا بکنند و همین نگرانی قبل از مبتلا شدن می تواند صدماتی را برای اشخاص به وجود آورده و سلامت و روحی و روانی آن ها و به تبع سلامت جسمانی آن ها را مختل سازد و همچنین هدف از این مقاله بیان نقش هایی است که دعا می تواند برای پیشگیری و کنترل از صدمات ایفا کند، می باشد؛ درواقع این مقاله به روش توصیفی _ تحلیلی به بیان این مسئله پرداخته است که ارتباط با خداوند تحت عنوان دعا می تواند یک فرایند شفابخش باشد و صدمات وارده را که سلامت روحی روانی اشخاص را مختل می سازد؛ کنترل سازد؛ زیرا که انسان باید بداند که تأثیرگذاری هر امری در عالم هستی بناتر اراده خداوند متعالی است و اگر اراده او بر چیزی تعلق بپذیرد، تخلف ناپذیر است. این نگاه بالاترین اثر را در دفع و رفع ناخوشی ها دارد. پس دعا می تواند نقش هایی اعم از: ایجاد امنیت روانی برای اشخاص، ایجاد شادی برای اشخاص، کنترل احساس تنهایی، کنترل ترس از گرفتن بیماری، از بین رفتن اضطراب، ایجاد رضایت از زندگی در اشخاص و درنهایت می تواند از افسردگی جلوگیری کند؛ داشته باشد.