مهدی محبی نژاد

پژوهش حاضر با هدف تاثیر شایستگی های محوری بر نوآوری سازمان های ورزشی با بررسی نقش میانجی سرمایه فکری انجام گرفت.  جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و کارشناسان خبره وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون های ورزشی و کمیته ملی المپیک بود (1200=N). با توجه به حداقل نمونه مورد نیاز در جدول کرجسی مورگان، حجم نمونه 291 نفر تعیین شد که به روش طبقه ای نمونه گیری انجام گرفت. از چهار پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه شایستگی های محوری قاسمی و همکاران (1393)، پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس و همکاران (2000) و پرسشنامه نوآوری سازمانی جیمنز- و همکاران (2008) استفاده شد. برای تایید روایی از نظر متخصصان علوم ورزشی و پایایی پرسشنامه نیز با اجرای آزمایشی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تائید شد. برای تحلیل از آزمون های کلموگروف اسمیرنف، پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS نسخه 26 و مدل معادلات ساختاری در نرم افزار Amos نسخه 24 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین شایستگی های محوری و نوآوری، شایستگی های محوری و سرمایه فکری و بین سرمایه فکری و نوآوری در سازمان های ورزشی کشور ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین، شایستگی های محوری بر نوآوری، اثر مستقیم؛ به علاوه سرمایه فکری بر نوآوری در سازمان های ورزشی به صورت غیرمستقیم اثر مثبت معناداری دارد.