شهلا جان احمدی مریان

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی و طراحی مدل عوامل موثر بر توسعه فردی اعضای هیئت علمی با استفاده از رویکرد کیفی سنتز پژوهی انجام شده است. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش سنتز پژوهی با رویکرد هفت مرحله ای سندلوسکی و باروسو (2007) انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کلیه تحقیقات و مطالعات فارسی و انگلیسی چاپ شده در حوزه توسعه فردی در بین سال های 1380 تا 1401 می­باشد. در این راستا، کلید واژه های مرتبط با هدف پژوهش مورد جستجو قرار گرفت و مقالات و اسناد بدست­آمده با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و با توجه به معیارهای پذیرش مورد بررسی قرار­گرفتند که در نهایت 22 مقاله که از معیارهای ورود به مطالعه برخوردار بودند با استفاده از روش کد گذاری سه مرحله­ای (باز، محوری، انتخابی) ازطریق نرم افزار MaxQDA 2020 تجزیه و تحلیل شدند. براساس نتایج تحلیل داده ها برای جمع آوری داده ها 125 کد باز شناسایی شد که در 4 مقوله اصلی و 20 مقوله فرعی دسته بندی شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که عوامل فردی، آموزشی پژوهشی، سازمانی و اجتماعی بر توسعه فردی اعضای هیئت علمی تاثیرگذار است. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه می تواند مورد توجه مدیران آموزش عالی در زمینه توسعه منابع انسانی قرار گیرد. تا از طریق توسعه فردی میزان کارآمدی دوره های آموزشی، رضایت شغلی و بهره وری دانشگاه را به حداکثر رساند.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک مدیریت مدیران بارضایت شغلی وانگیزه شغلی معلمان ابتدایی شهرستان تالش بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری آماری این پژوهش را 680 نفر از معلمین و 168 نفر از مدیران مدرسه در شهرستان تالش تشکیل داده اند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 362 نفر به دست آمدند. گردآوری داده های اولیه موردنیاز این پژوهش، از طریق پرسشنامه سبک سنج مدیریت باردنز ومتزکاس ، انگیزه شغلی هاکمن واولدهام ورضایت شغلی لینز بود. تجزیه وتحلیل داده هااز طریق نرم افزار SPSS انجام گرفته است که ضریب الفای کرونباخ به ترتیب بررسی ها نشان داد: که بین سبک مدیریت رابطه مداربا رضایت شغلی وانگیزه شغلی رابطه مثبت ومعنی داری و بین سبک مدیریت وظیفه مدار با رضایت شغلی وانگیزه شغلی رابطه منفی ومعنی داری وجود دارد .همچنین بین رضایت شغلی وانگیزه شغلی رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد.