ناصر رزم طلب

پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع به کارگیری تکنولوژی آموزشی در فرایند یاددهی – یادگیری از دیدگاه معلمان شهرستان سرعین انجام شده است. پژوهش به روش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان و مدیران ابتدایی شهری و روستایی شهرستان سرعین می باشد که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول به تدریس بودند. روش نمونه گیری براساس نمونه گیری تصادفی منظم انجام شد و از بین 105 نفر معلم و مدیر براساس جدول مورگان 86 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و لینک پرسشنامه به صورت دیجیتال در فضای مجازی شاد توزیع شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه 24 سوالی یوسفی (1996) استفاده شد. پایایی پرسشنامه را یوسفی (1996) 79% گزارش کرده است. نتایج حاصل از تحلیل نشان می دهد که بین کمبود و ضعف نیروی انسانی و عدم به کار گیری تکنولوژی آموزشی در مدارس رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین چگونگی برنامه ریزی درسی در مدارس و عدم به کارگیری تکنولوژی آموزشی در حین آموزش رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین کمبود امکانات و منابع مادی مدرسه و عدم بهره گیری از تکنولوژی در فرایند تدریس رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین نگرش منفی معلمان نسبت به تکنولوژی آموزشی و عدم بهره گیری از تکنولوژی آموزشی در فرایند یاددهی و یادگیری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین نحوه ارزشیابی عملکرد معلمان و عدم به کار گیری تکنولوژی آموزشی در فرایند یاددهی و یادگیری رابطه معنی داری وجود دارد.

   هدف از اجرای این پژوهش طراحی و ارزیابی مدل فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی با میانجی گری جو سازمانی مثبت بوده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه معلمان ومدیران دوره ابتدایی و متوسطه اول و دوم شهرستان سرعین بوده است که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس و فعالیت بوده اند. برای انتخاب نمونه، با استفاده از جدول مورگان و با روش تصادفی طبقه ای از بین 276 نفر نمونه 162 نفری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها سه پرسشنامه فرهنگ نوآوری دابنی (2008)، جو سازمانی سیگل و کایمر (1978) و مدیریت مشارکتی فیضی (1386) بود. روایی پرسشنامه ها با توجه به ضرایب آلفای کرونباخ به ترتیب 96/0، 82/0 و 85/0 به دست آمده است. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و LISREL بهره گرفته شد. در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل نشان دادند که بین فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی با میانجیگری جو سازمانی رابطه مثبت وجود دارد. اما بین فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد.