فاطمه عباسی بنی

بررسی وضعیت بازار بیمه کشور پس از خصوصی سازی از دیدگاه ساختار رقابتی، رفاه بیمه گذاران و ریسک بیمه گران، هدف اصلی این پژوهش است. در این مسیر ضمن محاسبه و تحلیل شاخص هرفیندال هیرشمن (HHI) به عنوان نماینده ساختار رقابتی بازار، شاخص رفاه از دست رفته مصرف کننده (DWL) به عنوان نماینده حقوق بیمه گذاران و شاخص ریسک بیمه گری (R) به عنوان نماینده ریسک صنعت بیمه، رابطه آنها با شاخص خصوصی سازی (تعداد شرکت های بیمه گر) بررسی شده است. از داده های مالی صنعت بیمه بین سال های 1382 تا 1392 استفاده شده و در نهایت به کمک رگرسیون خطی، رابطه بین شاخص ها سنجیده شده است. محاسبات نشان می دهد پس از آغاز خصوصی سازی در صنعت بیمه، از میزان انحصار بازار بیمه کاسته شده؛ شاخص رفاه از دست رفته در طول ده سال مورد مطالعه کاهش یافته، یا به بیان دیگر رفاه مصرف کننده افزایش یافته و بر ریسک بیمه گری در این دوره به شدت افزوده شده است. محاسبات رگرسیون نیز نشان می دهد رابطه قوی و معناداری بین خصوصی سازی (افزایش تعداد شرکت های بیمه گر)، رقابت، ریسک بازار و رفاه مصرف کننده وجود دارد.

این پژوهش در جست وجوی شناسایی ساختار رقابت و تمرکز در صنعت بیمه است تا با استفاده از آنها، راهبرد رقابتی را برای بازار یاد شده پیشنهاد کند. با استفاده از داده های مالی شرکت های بیمه طی سال های 1382 تا 1392، سه شاخص مربوط به رقابت و تمرکز (تمرکز بنگاه عمده CR 1 ، تمرکز چهار بنگاه عمده CR 4 و هرفیندال هیرشمن HHI) محاسبه شدند که نشان دادند پس از آغاز خصوصی سازی در صنعت بیمه، از میزان هر سه شاخص کاسته شده و بازار از ساختار انحصاری با یک بنگاه مسلط به ساختار انحصار چندجانبه سخت رسیده است. در ادامه، با توجه به دو نقطه مرجع استراتژیک (SRP)، «میزان رقابت» و «توجه به بازار فعلی یا جدید»، مشخص شد مرحله عمر صنعت بیمه در «مرحله معرفی» قرار دارد. در انتها راهبردهای رقابتی مرتبط با هرعنصر آمیخته بازاریابی (محصول، قیمت، توزیع، پیشبرد) که متناسب با این مرحله از عمر بازار بودند، معرفی شدن

بناها ویران می شوند، انسان ها می میرند، اما برندها همواره می مانند (رونی، 1995) و بی شک نگاهی راهبردی به این دارایی ارزشمند، متضمن موفقیت و اعتبار برند خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف مطالعه مقایسه ای نگرش صادرکنندگان ایرانی فرش دستباف و واردکنندگان آمریکایی فرش از عملکرد کلی راهبرد برندسازی فرش دستباف ایران در بازار آمریکا و بررسی تفاوت میان نگرش این دو گروه انجام پذیرفته است. در این مطالعه از روش توصیفی از نوع همبستگی برای گردآوری داده ها استفاده شده است و داده ها به کمک مدل معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تأییدی تجزیه وتحلیل شدند. مدل به کاررفته در مطالعه برگرفته از مدل راهبرد برندسازی وونگ و مریلیس (2007) است که در نهایت دو مدل جداگانه برای دو جامعه مذکور به دست آمد. نتایج پژوهش نشان می دهد درک دو گروه صادرکننده و واردکننده فرش دستباف ایران از عملکرد راهبرد برند فرش دستباف ایران، جایگاه برند، عملکرد مالی برند و کارایی راهبرد های بازاریابی، بسیار متفاوت است. در نتیجه با بررسی تفاوت های حاصل، می توان شکاف ادراکی و واقعی بین بازار تولیدکننده و هدف را از میان برداشت و برند را در جایگاه مناسب تری مستقر کرد.