زهرا منتجبیان

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش معنادرمانی آمیخته با معنای زندگی مبتنی بر مکتب ملاصدرا بر تعارض زناشویی به روش نیمه آزمایشی با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره اصفهان بود که به علت داشتن تعارض زناشویی به این مراکز مراجعه کرده بودند که تعداد ۳۰ نفر از ایشان به روش نمونه گیری دردسترس برای ورود به پژوهش انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش در طول 10 جلسه تحت آموزش معنادرمانی آمیخته با معنای زندگی مبتنی بر مکتب ملاصدرا قرارگرفت. داده ها در مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسش نامه تعارض زناشویی جمع آوری و بااستفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغییره تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش معنادرمانی آمیخته با معنای زندگی مبتنی بر مکتب ملاصدرا سبب بهبود معنادار میانگین نمرات تعارض زناشویی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردید.

یکی از مشکلات رایج بین زوجین وجود الگوهای ارتباطی ناکارآمد ا ست که باعث ایجاد تعارض بین زوجین می شود و از آنجایی که وجود افکار و باورهای منفی و شیوه تفسیر زوجین از مشکلات عامل اصلی ایجاد مشکلات ارتباطی می باشند، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان بین فردی فراشناختی بر بهبود الگوهای ارتباطی ناکارآمد زوجین و افزایش سازگاری زناشویی بود. طرح پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و با گزینش تصادفی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زوجین شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ که برای کاهش مشکلات زناشویی به مرکز مشاوره ی موج در شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، تشکیل داده اند. از این میان 16زوج با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش(8 زوج) و کنترل(8 زوج) تخصیص یافتند. شرکت کنندگان به پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین (کریستنسن و سالاوی، 1984) و مقیاس سازگاری زناشویی دو عضوی (اسپانیر، ۱۹۷۶) به عنوان پیش آزمون و سپس پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش 8 جلسه ی 120 دقیقه ای آموزش رویکرد بین فردی فراشناختی را دریافت کردند. درآمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد و داده ها با نرم افزار SPSS23 آنالیز گردید. نتایج نشان داد درمان بین فردی فراشناختی باعث بهبود الگوهای ارتباطی ناکارآمد زوجین و افزایش سازگاری زناشویی شده است. بر اساس یافته های پژوهش، پیشنهاد می شود از رویکرد بین فردی فراشناختی برای بهبود الگوهای ارتباطی ناکارآمد بین زوجین و افزایش سازگاری زناشویی استفاده شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و کیفیت رابطه زناشویی بر نگرش به رابطه فرازناشویی در زنان متأهل انجام گرفت. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و در زمره پژوهش های توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه زنان متأهل ساکن شهر اصفهان (1400) بودند. پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. تعداد 200 نفر از زنان متأهل طی فراخوانی که در شبکه های اجتماعی اعلام شده بود به صورت تصادفی موردسنجش قرار گرفتند و به پرسشنامه های نگرش به روابط فرازناشویی (واتلی،2000)، فرم کوتاه نئو (کاستا و مک کری، 1999) و کیفیت روابط زناشویی (فلچر، سیمپسون و توماس،2000) پاسخ دادند. برای انجام آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) از نرم افزار SPSS و داده ها در آمار استنباطی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و با نرم افزار AMOS تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که مدل برازش مطلوبی با داده ها دارد و ویژگی های شخصیتی و کیفیت رابطه زناشویی با نگرش به روابط زناشویی رابطه دارد. با توجه به نتایج به دست آمده مشاوران و روانشناسان می توانند از طریق بررسی ویژگی های شخصیتی در مشاوره ازدواج و بهبود کیفیت روابط زناشویی در زندگی زناشویی در کاهش نگرش به روابط فرازناشویی بهره مند شوند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان بین فردی فراشناختی بر کاهش احساس تنهایی و افزایش سرزندگی در زنان بازنشسته انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری شامل 30 زن بازنشسته فرهنگی بودند که به صورت هدفمند بر اساس ملاک های ورود به مطالعه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه15 نفر) جایگزین شدند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش مقیاس های احساس تنهایی راسل، پپالو و فرگوسن و سرزندگی ذهنی رایان و فردریک بود. گروه آزمایش 8 جلسه ی 90 دقیقه ای آموزش گروهی درمان بین فردی فراشناختی را دریافت کردند درحالی که گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) در نرم افزار 25-SPSS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد درمان بین فردی فراشناختی باعث کاهش احساس تنهایی و افزایش سرزندگی در زنان بازنشسته شده است. پیشنهاد می شود از درمان بین فردی فراشناختی برای کاهش احساس تنهایی و افزایش سرزندگی در زنان بازنشسته استفاده شود.