محمدابراهیم صادقی

هدف: اگرچه بیش از چهار دهه از طرح موضوع دورکاری به عنوان یک روش جدید برای ساماندهی کار و نیروی انسانی می گذرد، اما در کشور ما مطالعات علمی و دانشگاهی چندانی در این زمینه صورت نگرفته است. بااین وجود، در سال های اخیر اجرای طرح دورکاری در دستور کار دولت قرارگرفته است و بسیاری از سازمان ها و نهادهای دولتی موظف شده اند دستورالعمل های دولت درزمینهٔ دورکاری را پیاده نمایند. همچنین حضور بحران هایی مانند همه گیر شدن کووید 19 بر اهمیت این موضوع در سال اخیر افزوده است. روش شناسی پژوهش: در این پژوهش با روش پیمایشی به جمع آوری اطلاعات کارکنان دورکار در ستاد مرکزی وزارت صنعت، معدن و تجارت پرداخته شد. به این ترتیب که با طراحی دو نوع پرسشنامه ویژه کارکنان و مدیران، ابعاد مختلف طرح و پیامدهای اجرای دورکاری در این وزارتخانه از دو منظر مدیران و کارکنان، موردبررسی قرار گرفت. یافته ها:نتایج نشان داد فناوری اطلاعات و ارتباطات جزء اصلی دورکاری می باشد، بنابراین بدون فراهم بودن زیرساخت های آن امکان اجرای این طرح تقریباً غیرممکن می باشد. باید توجه داشت که زیرساخت های ارتباطی در ابزارهای ارتباطی چون کامپیوتر و خطوط ارتباطی چون اینترنت پرسرعت خلاصه نمی شود و امکان دسترسی به سیستم اتوماسیون داخلی سازمان و کارتابل کاری کارکنان نیز بخشی از آن می باشد. اصالت/ارزش افزوده علمی: در این تحقیق اجرای طرح دورکاری در وزارت صنعت، معدن و تجارت از دیدگاه مدیران و کارکنان موردبررسی قرارگرفته است و چالش های اساسی پیش روی این طرح مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته اند و بر این اساس، پیشنهاد هایی برای اجرای بهتر این طرح در سازمان های دولتی ارائه شده است.

فناوری اینترنت اشیا یکی از موج های بلند فناوری می باشد که به عنوان سکویی برای صعود و یا سقوط کشورها در مسیر توسعه اقتصادی عمل خواهد نمود. کشورها و شرکتهایی که از فرصت های پیش روی این فناوری استفاده نمایند، می توانند به جمع پیشتازان جهانی ملحق شده و برای چندین دهه جایگاه خود را تثبیت نمایند. در سالهای گذشته ایران فعالیت های گسترده ای را به منظور توسعه فناوری های مختلف، صورت داده است ، اما به علت کثرت حوزه های فناوری و پخش شدن توان کشور در حوزه های متنوع، انباشت کافی دانش و سرمایه در یک بخش صورت نپذیرفته تا امکان سرریز آن به سایر بخش های صنعتی و اقتصادی نیز فراهم گردد. به صورت کلی به منظور همپایی اقتصادی باید در چندین بخش صنعتی و فناوری جهش صورت بپذیرد تا یک کشور بتواند به بک کشور توسعه یافته تبدیل شود. اما از آنجاییکه فناوری اینترنت اشیا یک فناوری عام بوده و در همه ی بخش ها کاربرد دارد، مجددا خطر پخش شدن توان علمی و سرمایه ای کشور در حوزه های مختلف آن وجود دارد، بنابراین ضروری است با تمرکز بر حوزه های اولویت دار، انباشت دانش و در پی آن انباشت سرمایه و ثروت هم ایجاد شود تا بتوان با سراریز به سایر بخش ها فرصت را برای جهش اقتصادی کشور فراهم نمود. با توجه این امر، در این پژوهش کوشیده شده است، بخش های کاربردی فناوری اینترنت اشیا که میتوانند جهش فناوری و اقتصادی را بوجود آورند شناسایی شده و سپس با استفاده از رویکرد مدلسازی غیر خطی میزان اهمیت و اولویت این بخشها مشخص شوند. نتایج نشان داد که تمرکز بر هوشمندسازی حوزه انرژی در ایران دارای بالاترین مزیت بوده و تمرکز بر این بخش میتواند رشد اقتصادی وفناوری جامعه را تضمین نماید.

هدف: در دهه های اخیر خلق ارزش از طریق یادگیری فناوری در سطح بنگاه، توجه زیادی را به خود جلب کرده است، چراکه سه دلیل مهم توجه به موضوع خلق ثروت، توسعه صنعتی و خلق قابلیت های فناورانه به مباحث راهبردی بنگاه ها تبدیل شده است. هدف این تحقیق تبیین و اولویت بندی عوامل موثر بر سطوح یادگیری فناوری در سطح بنگاه می باشد. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری، 104 بنگاه های فعال در زمینه های صنعتی بوده اند که با جمع آوری داده های موردنیاز با استفاده از پرسشنامه ای با اجزای استاندارد و ضریب پایایی 0.845، به آزمون فرضیات پنج گانه پرداخته شده است. یافته ها: این پژوهش نشان می دهد که چهار سطح موردمطالعه، به خوبی تبیین کننده سطوح یادگیری فناوری در سطح بنگاه خواهند بود و هرکدام هم به صورت مستقیم بر فرآیند مذکور تاثیرگذار هستند. بر این اساس، بیشترین اثرگذاری مستقیم مربوط به سطح متوسط (78/0)، سطح پایه (67/0) و سطح جهانی (65/0) به ترتیب در درجات بعدی اهمیت قرار دارند و همچنین رتبه ی هر یک از عوامل موثر بر این سطوح موردبررسی قرار گرفت. اصالت/ارزش افزوده علمی: با توجه به نتایج حاصل توصیه های برای مدیران به منظور بهبود سطوح یادگیری فناوری در سطح بنگاهی و چگونگی توجه به عوامل شناسایی شده به یادگیری بیان شده است.

هدف آموزش ارتقای دانش، مهارت و تغییر نگرش است از این رو این پژوهش در جهت ارزشیابی و سنجش اثربخشی دوره های آموزشی تخصصی لکوموتیورانان جمهوری اسلامی ایران ناحیه خراسان رضوی براساس الگوی ۴سطحی کرک پاتریک انجام شده است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی ازنوع پیمایشی، روش طولی می باشد. در سطح اول:واکنشِ فراگیران نسبت به دوره ی آموزشی، در سطح دوم:میزان یادگیری فراگیران از دوره ی آموزشی، در سطح سوم:میزان تغییر رفتار فراگیران ازمنظر مدیران، درسطح چهارم: میزان تحقق اهداف از پیش تعیین شده ازمنظر مدیران بررسی شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه لکوموتیورانان شرکت کننده در دوره های برگزارشده 6 ماهه دوم سال 1395 به همراه مدیران و سرپرستان آنان به تعداد 260 نفر ازروش نمونه گیری تصادفی ساده باjوجه به جدول مورگان بین 152 نفر پرسشنامه توزیع شده است.این پژوهش نشان می دهد که سازمان چگونه میتواند از میزان اثربخشی دوره های خود آگاهی یابد، بطوریکه مشاهدات سطح اول این پژوهش، مبین واکنش مطلوب وبالاتر از حد متوسط را گزارش کرده است. در سطح دوم، میزان یادگیری فراگیران از دوره های آموزشی، در پیش آزمون از میانگین 7/94 به میانگین 17/23 در پس آزمون ارتقا یافته است. درسطح سوم میزان تغییررفتار فراگیران پس ازگذشت 6ماه ازاجرای دوره های آموزشی، 4/033 بوده است.در سطح چهارم میزان تحقق اهداف سازمانی از منظر مدیران 3/933 بوده است. طبق الگوی 4 سطحی کرک پاتریک، دوره های آموزشی، درتمامی سطوح، موفق و اثربخش ارزشیابی شده اند. همچنین این پژوهش نشان میدهد که تحقق اهداف آموزشی این سازمان، در سایه اجرای دوره های آموزشیِ اثربخش، واقع شده است.