امیر نعامی

این تحقیق سه نوع تفکر کلامی که در روش تدریس ادراکی جامع رایج است را مورد بررسی و مقایسه قرار داد تا تاثیر این سه شیوه به زبان آوری فکر را در فراگیری وجه مجهول در بین فراگیران زبان دوم مشخص کند. بنابراین چهار کلاس پایه دوازدهم از یک دبیرستان انتخاب شدند و به بطور تصادفی به سه گروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم شدند و به تمام دانش آموزان وجه مجهول آموزش داده شد. در واقع به هر کدام از سه گروه آزمایش به یکی از شیو ه های رایج آموزش ادراکی سیستمی: الف) تفکر کلامی درونی، ب) تفکر کلامی بیرونی، ج) تفکرکلامی درونی و بیرونی آموزش داده شد وبه گروه گواه به روش معمول استقرایی آموزش داده شد. نتایج تحقیق نشان داد که هر سه شیوه ادراکی سیستمی در یادگیری وجه مجهول توسط فراگیران موثربود. البته شایان ذکر است که از سه روش فوق دو روش تفکر کلام بیرونی و روش تفکر کلامی بیرونی و درونی از روش تفکر درونی موثرتر بودند. در حقیقت علت این برتری را می توان در ماهیت منحصر به فرد روش تفکربیرونی جست که همزمان به دو شکل باعث توسعه ذهنی می شود. شکل اول توسعه ذهنی از طریق مفاهیم می باشد که از ویژگی بارز آموزش ادراکی سیستمی است و شکل دوم حالت توسعه ذهنی از طریق تعامل می باشد که از ویژگی های بارز ارزیابی پویا است. به عبارتی دیگردر روش تفکر بیرونی بستری فراهم می شود تا دو مدل آموزش ادراکی سیستمی و ارزیابی پویا نمایان شوند.

The present study was primarily aimed at investigating how Processing instruction would affect the Iranian EFL learners’ grammatical knowledge and how the effectiveness of this method would be modulated by the learners’ individual differences in grammatical sensitivity. To this end, three senior intact high school classes were selected and randomly assigned to two experimental and one control group. Each of the experimental groups was treated with one operationalization of Processing instruction, namely, full PI (n=24), and Structured input (n=24) while the control group (n=20) received traditional output-based instruction (TI) on the English passive structure over three weekly sessions. The results illustrated that Processing instruction was more effective than TI since it improved learners’ both interpretation and production while TI only could improve learners’ production. Additionally, the results demonstrated that the positive impact of Processing instruction was not affected by the learners’ differences in grammatical sensitivity. All in all, this suggests that as long as a grammatical structure is affected by an underlying processing problem, Processing instruction is possibly a more effective pedagogical option compared to traditional output-based instruction. Furthermore, Processing instruction seems to work for all learners irrespective of their differences in terms of grammatical sensitivity.