کیانوش دیلمی

هدف از این پژوهش، ارائه و آزمون مدل همگراسازی منطقه ای و همسوسازی فرابخشی توسعه ورزش به صورت مطالعه موردی برای حوزه ورزش همگانی و قهرمانی در استان های حاشیه دریای خزر بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی، از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا پیمایشی است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان اجرایی مدیریت و توسعه ورزش در استان های گیلان، مازندران و گلستان بود. نمونه آماری 143 نفر برآورد و به روش هدفمند و قابل دسترس نمونه گیری شد. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از مرحله کیفی نظام مند بود. روایی ابزار در دو بخش؛ روایی محتوایی (با نظر 11 متخصص) و روایی سازه (شاخص های برازش مدل) به همراه پایایی (آلفای کرونباخ و ترکیبی) تأیید گردید. چارچوب مفهومی شامل 4 سطح، 9 منظر، 36 بُعد و 86 مؤلفه کلیدی بود. نتایج مدلسازی در نرم افزار پی ال اس وایی سازه (مطلوب بودن شاخص های برازش) و روابط متغیرهای مدل (معنی داری روابط بین متغیرها) را مورد تأیید قرار داد. براساس نتایج روابط تعریف شده در مدل به ترتیب شامل سطوح؛ ظرفیت محیطی، راهبری سیستم توسعه، همگرایی ورزش همگانی و قهرمانی و کارکردهای همگرایی توسعه است. بر اساس نتایج به سازمان های متولی توسعه ورزش در استان های شمال کشور پیشنهاد می شود با توجه به اکوسیستم مشترک و مشابه سه استان، راهبرد همگرایی بین استانی و منطقه ای در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی را در اولویت قرار دهند و از الگوهای علمی مانند نتایج این پژوهش استفاده نمایند.

هدف تحقیق حاضر آسیب شناسی و مقایسه موانع رونق فرهنگ وقف و امور خیریه در ورزش از دیدگاه مدیران ورزش و خیرین استان گلستان بود. پژوهش از نوع تحقیقات آمیخته (کیفی- کمی) و از نظر شیوه گردآوری داده ها میدانی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل نفرات منتخب از بین روسای ادارات ورزش و جوانان، مدیران عامل باشگاه های ورزشی فعال و اعضای مجمع خیرین استان بود که به صورت هدفمند (تعداد=15 نفر) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه بود. در بخش کمی جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان، مدیران هیات های ورزشی، مدیران عامل باشگاه های ورزشی و اعضای مجمع خیرین استان بودند که نمونه های تحقیق (تعداد=274 نفر) به صورت تمام شمار انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. کلیه تجزیه وتحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارهای Spss20 انجام شد. با توجه به نتایج، هفت مانع مختلف شامل: مشکلات اجتماعی، انگیزشی، اعتقادی، اقتصادی، ساختاری- مدیریتی، علمی- آموزشی و قانونی بر عدم توسعه فرهنگ وقف و امور خیریه ورزشی در سطح استان تاثیرگذار بودند. با توجه به یافته های تحقیق، مسئولین مربوطه می توانند ضمن ایجاد راهکارهای انگیزشی و برگزاری کلاس های آموزشی برای شناساندن اهمیت وقف در ورزش، و نیز از میان برداشتن مشکلات ساختاری و مدیریتی زمینه افزایش میزان مشارکت خیرین و واقفین استان برای کمک به ورزش را فراهم نمایند.

هدف از تحقیق حاضر بررسی مدل انتقال زمینه ای نقش تربیت بدنی در مدراس بر انگیزش و رفتار فعالیت بدنی نوجوانان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی بود که به روش مقطعی انجام شد. آزمودنی های تحقیق شامل 513 نوجوان پسر و دختر تشکیل بودند که به-صورت نمونه گیری دردرسترس انتخاب شدند. متغیرهای اصلی تحقیق شامل متغیرهای مربوط به نظریه خودتعیین گری (شامل حمایت خودمختاری ادراک شده، انگیزش درونی در کلاس تربیت بدنی، و انگیزش درونی در اوقات فراغت)، و متغیرهای مربوط به نظریه رفتار برنامه ریزی شده (شامل نگرش، هنجارهای ذهنی، و کنترل رفتاری ادراک شده)، تمایل به فعالیت بدنی، و رفتار فعالیت بدنی بودند. داده-های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد گردآوری شدند. برای تحلیل آماری داده ها از آزمون همبستگی و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت خودمختاری ادراک شده با انگیزش درونی در کلاس تربیت بدنی ارتباط معناداری داشته و متعاقباً انگیزش درونی ایجاد شده در محیط ورزش تربیت بدنی در مدرسه به انگیزش درونی برای انجام فعالیت بدنی در اوقات فراغت منتقل شده است. همچنین، نتایج نشان داد که انگیزش درونی در اوقات فراغت با مولفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده ارتباط معناداری دارند. به علاوه، مولفه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده (به جز نگرش) با تمایل به فعالیت بدنی ارتباط معناداری دارند. درنهایت، تمایل به فعالیت بدنی با بروز رفتار فعالیت بدنی ارتباط معناداری داشت. این نتایج از مدل انتقال زمینه ای حمایت می کند و نشان دهنده اهمیت محیط تربیت بدنی در مدرسه برای ایجاد انگیزه برای انجام فعالیت بدنی در زمان اوقات فراغت می باشد. این نتایج می تواند برای معلمین تربیت بدنی و مربیان ورزش از اهمیت زیادی برخوردار باشد.

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی عوامل موثر بر موفقیت و افول رشته های ورزشی مستعد استان گلستان در یک دهه اخیر بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارشناسان ادارات ورزش و جوانان استان گلستان (180 نفر که طبق جدول مورگان 118 نفر انتخاب شدند و هر دو پرسشنامه موفقیت و افول را پرکردند) و همچنین مسئولان هیئت ها، مربیان و ورزشکاران رشته های ورزشی مستعد مورد آزمون (48 نفر برای قسمت موفقیت و 28 نفر برای قسمت افول که همگی آنها پرسشنامه های مربوطه را پرکردند) بودند. بنابراین نمونه آماری تحقیق شامل 166 نفر برای بخش موفقیت و 146 نفر برای بخش افول بودند. برای شناسایی عوامل موثر بر موفقیت و افول از پرسشنامه های محقق ساخته استفاده شد. این پرشسنامه ها شامل مولفه های توسعه مربیان و نیروی انسانی، انگیزش و حمایت از منابع انسانی، استعدادیابی و آموزش و پرورش ورزشکاران، مسابقات و اردوهای ورزشی، راهکارهای مدیریتی، تجهیزات سخت افزاری، بودجه و امور مالی و هماهنگی و ارتباطات بودند. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصان امر تایید و پایایی آنها به وسیله فرمول آلفای کرونباخ بررسی و ضریب آنها بالاتر از 80/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که مولفه های بودجه و امورمالی و هماهنگی و ارتباطات مهمترین مولفه های موثر بر موفقیت رشته های ورزشی بودند. به علاوه، توسعه مربیان و نیروی انسانی و استعدادیابی و آموزش و پرورش ورزشکاران مهمترین عوامل موثر بر افول رشته های ورزشی بودند. درکنار زمینه های فنی وحرفه ای ضروری، مولفه های منابع مالی، نیروی انسانی و استعدادیابی نیز می توانند به عنوان عوامل تاثیرگذار بر موفقیت و افول رشته های ورزشی معرفی شوند.