حمید آروین

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر ماندگاری فرهنگ اوقات فراغت ورزشی سالمندان در پی شیوع ویروس کویید-19 اجرا گردید. روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود که بخش کیفی آن به صورت تحلیل مضامین انجام گردید. جامعه آماری در بخش کیفی شامل افراد آگاه به موضوع پژوهش بودند که بر حسب انتخاب هدفمند، تعداد 15 نفر به عنوان نمونه مشخص گردیدند. همچنین جامعه آماری در بخش کمی شامل سالمندان فعال در حوزه اوقات فراغت ورزشی در شهر شیراز بودند که در دوران شیوع ویروس کویید-19 فعالیت های تفریحی ورزشی خود را لغو کرده بودند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی محتوایی این پرسشنامه با استفاده از نظر اساتید دانشگاهی و روایی سازه آن به وسیله روش تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت. پایایی این پرسشنامه پس از محاسبه آلفای کرونباخ میزان 87/0 مشخص گردید. در بخش کیفی جهت بررسی روایی از قابلیت باور پذیری، انتقال پذیری و تایید پذیری و همچنین جهت بررسی پایایی از کمیته های تخصصی استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از کدگذاری و روش معادلات ساختاری استفاده گردید. تمامی روند تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزارهای اس پی اس اس، پی ال اس و مکس کیو-دی ای انجام گرفت. نتایج نشان داد که عوامل شناسایی شده شامل عوامل ارتباطی، عوامل اقتصادی، عوامل انگیزشی، عوامل بهداشتی و عوامل زیرساختی بود. نتایج همچنین نشان داد که عوامل ارتباطی با تاثیر 930/0 بیشترین اهمیت را دارا می باشد. بهبود مسائل ارتباطی از جمله ایجاد گروه های اجتماعی، اطلاع رسانی از فعالیت های ورزشی جدید و بهره گیری از رسانه های جمعی، نقش مهمی در ماندگاری فرهنگ اوقات فراغت ورزشی سالمندان در پی شیوع ویروس کویید-19 دارد.

پژوهش حاضر باهدف ارائه مدل زمینه سازی بازگشت سالمندان به فعالیت بدنی در دوران پساکرونا طراحی و اجرا گردید. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی بود که بر اساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعهآماری بخش کیفی این پژوهش را نخبگان و صاحب نظران حوزه مدیریت ورزشی و آگاه به موضوع پژوهش و مدیران سازمان های ورزشی منتخب تشکیل دادند (17 نفر و تا اشباع نظری ادامه یافت) و در بخش کمی نیز جامعه آماری شامل کلیه سالمندان سه استان جنوبی کشور (بوشهر، فارس و کهکلیویه و بویراحمد) که در پارک ها و باشگاه های ورزشی شهرداری فعالیت داشتند (384 نفر). ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسشنامه بود. جهت بررسی داده های بخش کیفی از کدگذاری باز و محوری استفاده گردید و در بخش کمی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. کلیه روند تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر در نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و Smart PLS نسخه 2 انجام گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مؤلفه های مدل زمینه سازی بازگشت سالمندان به فعالیت-بدنی در دوران پساکرونا، به ترتیب شامل رسانه، مدیریتی، امکانات، مربیان ورزشی و برنامه های ورزشی می باشد. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار می باشد. توجه به عوامل شناسایی شده، می تواند راهگشای مناسبی برای بازگشت سالمندان برای حضور مجدد آن ها در فعالیت های ورزشی در دوران پساکرونا باشد.