رضا محمدی نیا

زمینه و هدف: امروزه ضرورت توجه سازمان ها بر بهبود عملکرد و رضایت ذی نفعان، بویژه در سازمان های خدماتی همچون پلیس، یک اصل بسیار مهم به شمار می رود، جامعه محوری، رفع نگرانی مردم را در اولویت قرار می دهد و افزایش اعتماد و رضایت مندی مردم را در پی خواهد داشت. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی میزان تأثیر ساختار سازمانی بر تحقق رویکرد جامعه محوری پلیس با نقش میانجی اعتماد سازمانی می باشد. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت، مطالعه ی همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را سرکلانتران، روسا و معاونین کلانتری های تهران بزرگ تشکیل می دهند. بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده  تعداد 102 نفر حجم نمونه را تشکیل می دهد. ابزار سنجش پرسش نامه محقق ساخته پلیس جامعه محور و پرسش نامه های استاندارد ساختارسازمانی رابینز (1989) و اعتماد سازمانی ویک و همکاران (2000) تشکیل می دهد. اعتبار ابزار به وسیله ی آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار آن 81/. و برای بررسی و تأیید روایی کل مؤلفه های این پرسش نامه، از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده گردید. برای آزمون فرضیه ها از آزمون های میانگین و مدل معادلات ساختاری  با استفاده از نرم افزارهای spss و lizrel استفاده گردید. یافته ها : یافته های پژوهش بیانگر آن است که ساختار سازمانی بر تحقق جامعه محوری پلیس به طور مستقیم 65 درصد تأثیر مستقیم و 38 درصد از طریق اعتماد سازمانی اثر غیرمستفیم دارد. ضمن این که اعتماد سازمانی 59 درصد تأثیر مستقیم بر تحقق جامعه محوری پلیس دارد. همچنین ساختار سازمانی 61 درصد تغییرات اعتماد سازمانی را می تواند پیش بینی نماید. نتیجه گیری : برای افزایش رویکرد جامعه محور پلیس، نه تنها مؤلفه ها و شاخص های ساختاری را باید تقویت نمود، بلکه تقویت مؤلفه ها و شاخص های اعتماد سازمانی نیز باید مورد بازنگری و تقویت قرار گیرند.

زمینه و هدف: پیچیده شدن جرایم از یک سو و تبدیل جوامع مکانیکی به ارگانیکی از سوی دیگر، ضرورت رویکرد های مشارکت جویی و ایجابی را به ویژه در مسائل مهم همچون نظم و امنیت چند برابر کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر رهبری تحول آفرین بر تحقق رویکرد جامعه محوری پلیس با نقش میانجی فرهنگ و ارزش های اخلاقی در محیط کار است. روش: این پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را 600 نفر از مسئولان اجرایی پلیس پیشگیری تهران بزرگ تشکیل می دهند که از این تعداد ، 234 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت طیقه ای و تصادفی ساده، انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین و پرسشنامه محقق ساخته رویکرد جامعه محور پلیس و فرهنگ و ارزش های اخلاقی، جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس، استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که 59/0 درصد از تغییرات تحقق پلیس جامعه محور و همچنین 483/0 از تغییرات فرهنگ و ارزش اخلاقی توسط رهبری تحول آفرین پیش بینی می شود. تأثیر فرهنگ و ارزش های اخلاقی نیز بر تحقق پلیس جامعه محور معادل 291/0 مثبت و معنی دار است و همچنین تأثیر غیرمستقیم رهبری تحول آفرین بر تحقق پلیس جامعه محور به میزان 14 درصد تبیین شد. نتیجه گیری: نتایج حاکی است، با تقویت شاخص های رهبری تحول آفرین و فرهنگ و ارزش های اخلاقی در سازمان پلیس می توان زمینه سازی و شتاب بیشتری بر تحقق رویکرد جامعه محوری پلیس داد.

زمینه و هدف: در نیروی انتظامی، بیشترین نقش در آرام سازی آشوب های شهری و برقراری نظم بر عهده یگان های ویژه است و مهمترین عنصر این یگان ها در این زمینه، فرماند هان هستند؛ از این رو ضروری است که آنها از مهارت مختلف فرماندهی برخوردار باشند. هدف اصلی این پژوهش، احصاء مهارت های مورد نیاز فرماندهان یگان های ویژه نیروی انتظامی در کنترل اغتشاش های شهری است. روش: این پژوهش کاربردی بوده و ماهیت آن توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری در نظر گرفته شده در این پژوهش، 16 نفر از نخبگان و صاحب نظران عرصه کنترل اغتشاش، و همچنین 70 نفر از فرماندهان عملیاتی یگان های ویژه نیروی انتظامی با سمت فرمانده گروهان، گردان و فرمانده یگان، به عنوان جامعه متخصص هستند که در یگان های ویژه مستقر در تهران بزرگ انجام وظیفه کرده و به صورت تمام شمار انتخاب شدند. برای بررسی روایی ابزار پژوهش، به منظور اطمینان از اینکه پرسشنامه ویژگی های مورد نظر را اندازه گیری کند، نظرات اساتید، کارشناسان و خبرگان مطلع یگان ویژه نیروی انتظامی دریافت و پس از اعمال اصلاحات ایشان، روایی محتوایی و صوری تایید شد. سنجش پایایی پرسشنامه به وسیله ضریب آلفای کرونباخ، 89/0 محاسبه شد. داده های به دست آمده با استفاده آمارهای توصیفی تحلیل شدند. یافته ها : پنج مهارت ادراکی، انسانی، ارتباطی، تصمیم گیری و فنی از طریق مصاحبه، به دست آمد و از طریق پرسشنامه مورد آزمون قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد و مولفه های تعیین شده مورد تایید قرار گرفته است؛ همچنین ترتیب و توالی شاخص ها در مهارت های مورد نظر نیز به دست آمد که بیشترین تمرکز جامعه آماری به شاخص حل تعارض ها و کنترل نارضایتی ها در بعد مهارت های انسانی بود. از این رو شایسته است در یگان های ویژه نیروی انتظامی برنامه ریزی برای بالابردن مهارت فرماندهان در حل تعارض ها و کنترل نارضایتی ها صورت پذیرد.

زمینه و هدف: رویکرد جامعه محور در سازمان ها، چنانچه مبتنی بر برنامه علمی نظام مند باشد، می تواند ضمن کاهش هزینه ها، افزایش اثربخشی و ترغیب ذی نفعان در حمایت از اجرای برنامه ها را به دنبال داشته باشد. هدف این پژوهش شناسایی رابطه ویژگی های کارکنان سازمان با تحقق رویکرد جامعه محوری پلیس است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی، ازنظر ماهیت تبیینی- توصیفی و ازنظر نوع داده، کمی-کیفی (ترکیبی) است. مشارکت کنندگان بخش کیفی، نخبگان حوزه اجتماعی پلیس، مسئولان و اعضای حال و گذشته شورای امنیت کشور و اساتید دانشگاه بود. نمونه گیری در این بخش به صورت هدف مند و به صورت طبقه بندی اجرا و تعداد آن براساس اشباع نظری شانزده نفر تعیین شد. جامعه آماری بخش کمی پژوهش، شامل مدیران ارشد نیروی انتظامی به تعداد 180 نفر است. حجم نمونه براساس فرمول کوکران 87 نفر محاسبه شد و نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای محاسبه شد. اعتبار ابزار به وسیله آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار آن 81/0 و روایی آن توسط روایی صوری تأیید شد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های آماری موسوم به همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین مؤلفه های ویژگی های انسانی شامل: ویژگی های اخلاقی، مهارت های حرفه ای، سلامت روان و دانش کارکنان با تحقق رویکرد جامعه محوری رابطه معنی دار مثبت به میزان 86% وجود دارد. در این میان ویژگی اخلاقی ازنظر پاسخ دهندگان با 88% در صدر قرار دارد. نتایج: تقویت مفاهیمی مانند اخلاق، مهارت، سلامت روان و دانش که در این پژوهش به عنوان مؤلفه های ویژگی های انسانی برشمرده شد، می تواند به تحقق رویکرد جامعه محور کمک کند.