مجید فرهمند ثابت

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و راهبردهای مقابله ای با عود اعتیاد بود. جامعه این پژوهش دربرگیرنده افراد معتاد در حال ترک شهرستان بهار بود. 130 نفر از این معتادان با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل مقیاس چند وجهی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای فولکمن و لازاروس و مصاحبه بود. روش پژوهش، همبستگی از نوع پیش بینی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده شده است و از آمار استنباطی جهت آزمون فرضیه هایی نظیر ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. تحلیل رگرسیون نشان داد حمایت اجتماعی ضعف پیش بینی کننده عود اعتیاد می باشد. همچنین، استفاده از راهبردهای مقابله هیجانی با عود اعتیاد رابطه دارد، در صورتی که راهبردهای مقابله ای مسأله مدار با کاهش عود اعتیاد رابطه دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که با استفاده از راهبردهای مقابله ای و حمایت اجتماعی معتادان می توان احتمال عود بیماری را بررسی کرد و در نهایت، با آموزش شیوه های ارتباطی و راهبردهای مقابله ای مناسب از عود اعتیاد جلوگیری کرد و در نهایت هزینه های مربوط به آن را در جامعه کاهش داد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و راهبردهای مقابله ای با عود اعتیاد بود. جامعه این پژوهش دربرگیرنده افراد معتاد در حال ترک شهرستان بهار بود. 130 نفر از این معتادان با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل مقیاس چند وجهی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای فولکمن و لازاروس و مصاحبه بود. روش پژوهش، همبستگی از نوع پیش بینی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده شده است و از آمار استنباطی جهت آزمون فرضیه های نظیر ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. تحلیل رگرسیون نشان داد حمایت اجتماعی ضعف پیش بینی کننده عود اعتیاد می باشد. همچنین، استفاده از راهبردهای مقابله هیجانی با عود اعتیاد رابطه دارد در صورتی که راهبردهای مقابله ای مسأله مدار با کاهش عود اعتیاد رابطه دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که با استفاده از راهبردهای مقابله ای و حمایت اجتماعی معتادان می توان احتمال عود بیماری را بررسی کرد و در نهایت، با آموزش شیوه های ارتباطی و راهبردهای مقابله ای مناسب از عود اعتیاد جلوگیری کرد و در نهایت هزینه های مربوط به آن را در جامعه کاهش داد.

مقدمه: شخصیت ضد اجتماعی به طور چشمگیری در سراسر جهان افزایش یافته است. عوامل علی متنوعی در شکل گیری شخصیت ضد اجتماعی وجود دارد، که غالب آنها در گذشته فرد قرار دارد. هدف از این پژوهش مدل سازی معادلات ساختاری ویژگی شخصیت ضد اجتماعی با تاکید بر تجارب نامطلوب کودکی و انعطاف ناپذیری روان شناختی بود. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی_همبستگی که در قالب الگوی معادلات ساختاری صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مراجعه کننده به مراکز درمان روا ن پزشکی همدان در 6 ماهه دوم سال 1400 بودند که 361 نفر از آنها با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار های مورد استفاده، پرسشنامه تجارب نامطلوب دوران کودکی، پرسشنامه انعطاف ناپذیری روان شناختی و پرسشنامه انحراف هنجاری بودند. روش تجزیه و تحلیل داده ها معادلات ساختاری و به طور خاص روش بوت استراپینگ بود که با استفاده از نرم افزارهای SPSS-26 و AMOS-24انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تجارب نامطلوب کودکی و انعطاف ناپذیری روان شناختی اثر معنا دار و مستقیمی با ویژگی شخصیت ضد اجتماعی دارند (01/0P<). همچنین تجارب نامطلوب کودکی از طریق انعطاف ناپذیری روان شناختی با ویژگی شخصیت ضد اجتماعی در ارتباط بود (01/0P<). تحلیل معادلات ساختار روابط میان شاخص ها نشان داد که اثرگذاری مستقیم تجارب نامطلوب و انعطاف ناپذیر روان شناختی بر ویژگی شخصیت ضد اجتماعی به ترتیب برابر با 44/0 و 35/0 است و همچنین اثر غیرمستقیم تجارب نامطلوب کودکی با ویژگی شخصیت ضد اجتماعی 26/0 است. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گیری نمود که مدل تجارب نامطلوب کودکی پیش بینی کننده شخصیت ضد اجتماعی با نقش واسطه ای انعطاف ناپذیری روان شناختی می باشد. لذا استفاده از درمان هایی که باعث افزایش انعطاف پذیری می گردد (مانند درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) می تواند علائم شخصیت ضد اجتماعی را کاهش دهد.