سعید شیرکوند

هدف: هدف این پژوهش، رتبه بندی اعتباری مستقل بانک ها از منظر سپرده گذاران (ذی نفعان خارجی بانک) در راستای ایفای تعهد آنهاست. روش: برای تحقق این هدف، با استفاده از مدل های رتبه بندی مؤسسه های مرجع و سیستم رتبه بندی کملز (کفایت سرمایه، کیفیت دارایی ها، مدیریت، سودآوری، نقدینگی، حساسیت)، شاخص های رتبه بندی شناسایی شدند، سپس از طریق روش دلفی فازی به تعیین شاخص های رتبه بندی اقدام شد و با استفاده از روش پرامته (روش ساختاریافته رتبه بندی ترجیحی برای غنی سازی ارزیابی ها) بانک ها رتبه بندی شدند. یافته ها: در نهایت، پس از انتخاب 32 شاخص بر اساس نتایج روش دلفی فازی، با توجه به نظر خبرگان وزن زیرمعیارها یکسان در نظر گرفته شد. نمونه پژوهش، 21 بانک دارای مجوز از بانک مرکزی ایران و پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران، در بازه زمانی 1391 تا 1395 است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، از میان بانک های بررسی شده کشور، بانک خاورمیانه از نظر رتبه اعتباری در جایگاه نخست و بانک آینده در جایگاه آخر قرار دارد.

هدف: هدف این پژوهش بررسی تأثیر محدودیت فعالیت های غیر بانکی و بنگاه داری بانک ها بر وضعیت نقدینگی صنعت بانکداری در 107 کشور در حال توسعه در بازه زمانی سال 2000 تا 2012 است. روش: متغیر وابسته پژوهش نسبت دارایی های نقد و سرمایه گذاری های کوتاه مدت بر سپرده های دیداری و بدهی های کوتاه مدت بانک هاست. متغیرهای مستقل عبارت اند از: محدودیت فعالیت های مالی غیربانکی و بنگاه داری بانک ها شامل فعالیت در زمینه بیمه، بورس، املاک و مستغلات و سرمایه گذاری در شرکت های غیرمالی (بنگاه داری). علاوه بر این، در پژوهش حاضر تأثیر متغیرهای کلان اقتصادی و خاص صنعت کنترل می شود. با توجه به نامانایی متغیرها در سطح و مانایی در تفاضل اول و وجود هم انباشتگی بین متغیرهای پژوهش، می توان از تحلیل پویای داده های تابلویی و روش GMM برای تحلیل داده ها استفاده کرد. یافته ها: بر اساس یافته ها، به طور کلی بین میزان سخت گیری مقررات منع فعالیت مالی غیربانکی و مقررات سهامداری شرکت های غیرمالی (بنگاه داری) با نقدینگی بانک ها، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ اما بین مقررات فعالیت در بازار سرمایه، فعالیت در بازار بیمه و فعالیت در بازار املاک و مستغلات به طور مجزا با نقدینگی بانک ها، رابطه معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد، سخت گیرانه تر شدن مقررات منع فعالیت های مالی غیربانکی (بورس، بیمه و املاک) به طور کلی تأثیر مثبت معناداری بر وضعیت نقدینگی بانک ها می گذارد. همچنین ساختار مقرراتی سخت گیرانه تر در خصوص فعالیت بنگاه داری بانک ها، ارتباط مثبت و معناداری با افزایش نقدینگی دارد.

با تغییر رویکرد موجود به خدمات مالی و پدیدآمدن تفکر ارائه کلیه خدمات مالی به صورت یکپارچه، «بانک بیمه» مفهومی است که بیش از پیش مورد توجه هردو صنعت بیمه و بانکداری قرار گرفت تا آنها بتوانند به واسطه ایجاد هم افزایی، پاسخگوی فضای کسب و کار رقابتی در این حوزه باشند. برنامه ریزی و مدیریت راهبردی در این فضا از الزامات به شمار می آید؛ به همین سبب، برای موفقیت در پیاده سازی این مفهوم، آشنایی با عوامل کلیدی موفقیت بانک بیمه یکی از گام های ضروری برای برنامه ریزی و مدیریت راهبردی است. پژوهش پیش رو از نوع توصیفی- پیمایشی است و هدف اصلی اش شناسایی عوامل کلیدی موفقیت پیاده سازی بانک بیمه است. چارچوب نظری این پژوهش، برمبنای عوامل استخراج شده از پیشینه پژوهش است که در ابتدا و با استفاده از پرسشنامه، ضروری بودن این عوامل بررسی شد و سپس عوامل ضروری از طریق تحلیل عاملی اکتشافی دسته بندی شدند. نتایج بررسی ها نشان داد که عوامل کلیدی موفقیت پیاده سازی بانک بیمه را می توان در پنج دسته کلی قرار داد.

هدف: در این پژوهش وجود کانال وام دهی بانک ها به عنوان یکی از سازوکار های انتقال سیاست پولی و اثرگذاری مشخصه های بانکی بر این کانال در اقتصاد ایران بررسی شده است. روش: مدل استفاده شده در این پژوهش، مدل FAVAR است که برنانکه، بووین و الیاس (۲۰۰۵) معرفی کرده اند. در این پژوهش، ۶۱ متغیر کلان اقتصادی، طی دوره ۱Q۱۳۸۳ تا ۴Q۱۳۹۸ و ۲۴ متغیر بانکی، طی دوره ۴Q۱۳۸۷ تا ۴Q۱۳۹۸ به کار گرفته شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که سیاست پولی بر وام دهی بانک ها در اقتصاد ایران تأثیر با اهمیت و معناداری دارد. با بررسی اثر مشخصه های بانک بر کانال وام دهی، در دو حالت وام دهی تجمیع شده و تفکیک شده، نتایج نشان می دهد که واکنش وام دهی تجمیع شده بانک ها به سیاست پولی، بعد از لحاظ کردن مؤلفه های بانکی، به صورت بااهمیتی تغییر نمی کند؛ اما با درنظرگرفتن وام دهی تفکیک شده بانک ها، نتایج نشان می دهد که واکنش وام دهی برخی بانک ها به شوک سیاست پولی معنادار نیست و مشخصه های بانک تا حدی بر کانال وام دهی اثرگذارند. نتیجه گیری: کانال وام دهی را می توان در اقتصاد ایران کانالی فعال به شمار آورد که از طریق آن، بخش واقعی می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. همچنین مشخصه های بانک بر کانال وام دهی اثر چشمگیری نمی گذارد.

هدف: سرمایه گذاران و نهادهای مالی، تمایل دارند که در انتخاب سرمایه گذاری، از آینده و همچنین، نحوه عملکرد خود اطمینان نسبی داشته باشند؛ به نحوی که در موقعیت های عدم قطعیت (رونق و رکود بازارها) عملکردهای مناسبی انجام دهند. این پژوهش به دنبال یافتن سبد سهام بهینه استواری است که در شرایط مختلف بازار، بهترین عملکرد را داشته باشد و پشیمانی سرمایه گذار از انتخاب سبد سهام را به حداقل رساند. روش: به منظور به دست آوردن سبد سهام بهینه، از سناریوبندی وضعیت های مختلف بازار، بر اساس بازده روزانه شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران و به کارگیری الگوریتم بهینه سازی توده ذرات و ملاک حداقل حداکثر پشیمانی استفاده شده است. همچنین در این پژوهش، توابع هدف چندمتغیره و امگا ارزش در معرض ریسک شرطی، به عنوان توابع برازش در بهینه سازی توده ذرات به کار گرفته شده است. از داده های 50 شرکت بورسی، طی سال های 1388 تا 1395، برای محاسبه سبد های سهام بهینه و داده های سال 1396 به عنوان خارج از نمونه، برای آزمون سبد های سهام به دست آمده استفاده شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که در بازه ماهانه، سبد های سهام بهینه استوار در مقایسه با سبد سهام معیار، نسبت اطلاعاتی بیشتر و خطای ردیابی کمتری دارند. نتیجه گیری: سناریوبندی بازار و به کارگیری ملاک حداقل حداکثر پشیمانی، عملکرد سبد های سهام بهینه استوار را بهبود می دهد. همچنین، نتیجه مقایسه مدل معیار میانگین نیم واریانس با تابع چندمتغیره و ضریب امگا ارزش در معرض ریسک شرطی برای بهینه سازی سبد سهام، نشان داد که تابع چندمتغیره و ضریب امگا ارزش در معرض ریسک شرطی به بهبود بیشتری در عملکرد سبد های سهام استوار منجر می شود.