شهرام شریفی

اصطلاح "کیفیت" مفهوم گسترده و پیچیده ای است. بهترین تعریف برای کیفیت آن است که کاملاً منطبق با صدای مشتریان و بر اساس ارزیابی تجربه آنان باشد. کیفیت استفاده یا کیفیت ارگونومیک در واقع تمرکز را از کیفیت محصولی خاص به صورت جداگانه، به محصولات خاص، کاربران آنها، وظایف و زمینه ای که در آن استفاده می شود تغییر می دهد. کیفیت ارگونومیک محصولات و سیستم های تعاملی، شامل همه جنبه های نرم افزاری است که بر عملکرد کاربر در انجام کار تأثیر می گذارد.  مفهوم کیفیت استفاده به جای کیفیت محصول مترادف با  مفهوم کیفیت ارگونومیک است. در شرایط کرونایی اخیر که اکثر آموزش های دانشگاهی به صورت مجازی ارائه می گردد استفاده ویژه از علم ارگونومی برای توسعه کیفیت آموزش ها بسیار ضروری است. در این مقاله، یک ارزیابی کلی از کیفیت ارگونومیک آموزشهای پشتیبانی شده با فن آوری های مجازی توسط اساتید و دانشجویان دانشگاه کردستان ارایه شده و همچنین نتیجه گیری و توصیه هایی برای بهینه سازی آن بیان  شده است. مطالعه حاضر به روش توصیفی تحلیلی بین تعداد 135 نفر از دانشجویان و 75 نفر از اساتید دانشگاه کردستان به صورت نمونه گیری در دسترس از تمام دانشکده ها انجام شد. این افراد کارت های کیفیت ارگونومیکی را تکمیل و سپس این کارت ها جمع آوری، وارد SPSS و و به روش های توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این مطالعه کیفیت ارگونومیکی در ابعاد اثربخشی، کارایی، رضایتمندی و مجموع این فاکتورها(کلی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که به طور کلی معیار رضایتمندی یک وابستگی خطی مثبت را با ارزیابی دانشجویان و اعضای هیئت علمی نشان داد. بر طبق نتایج آموزش های الکترونیکی ارائه شده در دانشگاه کردستان دارای اثربخشی کافی بوده اما از نظر کارایی و رضایتمندی سطوح پایینتری بدست آمد.

مقدمه: شخصیت تأثیرات پایداری بر روابط زناشویی دارد و برخی از ویژگی های شخصیتی تنش ها و تعارضات را بین زوجین افزایش می دهد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای میزان اختلال شخصیت در زوجین متقاضی طلاق و زوجین غیر متقاضیان طلاق شهرستان سنندج انجام شد. روش: مطالعه حاضر علی مقایسه ای بوده و جامعه مورد مطالعه زوجین متقاضی و غیر متقاضی طلاق می باشند. ۵۵ نفر متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاور به روش نمونه گیری در دسترس و ۵۵ غیر متقاضی طلاق به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای در سال ۱۳۹۷ انتخاب شدند و پرسشنامه میلون III را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار ۲۱ SPSS و با آزمون آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در بین زوجین متقاضی طلاق و زوجین غیر متقاضی طلاق مقیاس های بدنمایی، افشاگری، مطلوبیت، اسکیزوئید، دوری گزین، افسردگی، وابسته، نمایشی، خودشیفته، منفی گرا، خودآزار، اسکیزوتایپال، مرزی، اختلال اضطرابی، افسرده خویی، استرس پس از ضربه، اختلال تفکر، افسردگی اساسی و اختلال هذیانی تفاوت معنی داری وجود دارد (۰/۰۵ p < )؛ اما در مقیاس های الگوی ضداجتماعی، دیگرآزاری، وسواسی، پارانوئید، شبه جسمی، مانیک، وابستگی به الکل و وابستگی به دارو تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت اختلال شخصیت در متقاضیان طلاق و بالا بودن آمار طلاق در جامعه، آموزش و نمایش روان شناختی برای بالا بردن آگاهی و کاهش آمار طلاق ضروری می نماید.

در ادبیات شهرسازی جدید، فضای شهری خلاق به عنوان محل شکل گیری خلاقیت، دانایی، صنایع خلاق و نوآور و اقتصادی در یک رویکرد ترکیبی درنظرگرفته شده است. اگر بپذیریم که محور تمام موارد فوق حضور سرمایه های انسانی خلاق و نوآورند، بنابراین فضاهای شهری باید از شرایطی برخوردار باشند که بتوانند این سرمایه ها را جذب و حفظ کنند که نشان از اهمیت پرداختن به خلاقیت در طراحی یا شیوه های آموزش خلاق در طراحی معماری دانشگاه ها و مراکز آموزشی برای تربیت معماران و طراحان شهری خلاق دارد. در هنر و معماری نیز، اندیشه و اندیشه ورزی بخشی اساسی از فرآیند آفرینشگری هنری بشمار رفته و می رود؛ چنانکه معماری در طول تاریخ، محملی برای بیان اندیشه و تمنیات ذاتی بشری بوده است که تلاش داشته تا تبلور درونمایه های فکری و فرهنگی خود را به ترسیم و تجسیم مادی قرین کند. بر این اساس خلاقیت و نوآوری از موضوعاتی است که در هنر معماری و شهرسازی جایگاهی خاص داشته است، چنانچه امروزه مفهوم شهر خلاق و معماری شهری خلاق از مضامین بدیع در دانش معماری شهری است. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی ابعاد نظری شهرهای خلاق پرداخته شده است و نظریه ها، الگوها، روشها و تکنیک های خلاقیت در این رابطه بیان و جمعبندی شده است. در پایان نیز روش شناختی، الگوها، نظریه ها، روشها و تکنیک های خلاقیت در شهرهای خلاق و معماری آن و حتی سیستم طراحی معماری پرداخته می شود.

امروزه «صنعت گردشگری» به ویژه «گردشگری شهری» در جهان از اهمیت خاصی برخوردار شده است و متأسفانه علی رغم توانمندی بالای ایران در این زمینه، جایگاه شایسته ای را در این صنعت پیدا نکرده است، لذا توجه به مسائل گردشگری و مقوله «رقابت پذیری شهرها»، می تواند در این زمینه بسیار مفید، واقع شود. با این حال آنچه که امروزه باید بیش از گذشته در گردشگری مورد توجه قرار گیرد، «ایده رقابت پذیری شهرها» و امکان سنجی ایجاد و شکل گیری شهرهای جهانی در مقوله «گردشگری شهری» در این موضوع می باشد. بر این اساس در این مقاله در روش توصیفی- تحلیلی در مرحله مبانی نظری و روش تحلیل ثانویه در مرحله تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که رقابت پذیری گردشگری شهری کلانشهر تهران تنها در حوزه زیرساختهای شهربازی و مجتمع های اقامتی نیاز شدید به توسعه در این زمینه را لازم می کند. در عین حال در بعد زیرساختهای تفریحی، ازدیاد میزان کمی آنها و ارتقاء میزان کیفی آنها بالاخص در ابعاد ایمنی از موضوعات مهم در بعد رقابت پذیری شهر تهران است. در پایان راهکارهایی در ابعاد مختلف به تفصیل اشاره شده است.

مقاله حاضر به تحلیل سیستم شهری استان همدان طی سال های 1390 &ndash 1335 می پردازد؛ در این پژوهش از روش های نخست شهری، رتبه اندازه، آنتروپی، منحنی لورنز و ضریب جینی استفاده شده است. روش پژوهش در این مقاله کمی- تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات اسنادی، کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای انجام محاسبات و تجزیه تحلیل اطلاعات از نرم افزارهای Excel و Spss و GISاستفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق، نشان می دهد که شاخص نخست شهری در دوره مورد مطالعه در نظام شهری استان همدان وجود داشته و روند آن به صورت افزایشی بوده است. ضریب آنتروپی در سال 1335 تا سال 1385 به سوی توزیع متعادل تر تعداد شهرها در نظام شهری بوده است. با توجه به منحنی لورنز توزیع درصد تراکمی تعداد و جمعیت شهرهای استان همدان طی سال های 1335 تا 1390 با خط نرمال فاصله بیشتری پیدا کرده است و علی رغم افزایش تعداد شهرها در استان ضریب جینی بهبود نیافته است. بررسی نظام شهری استان همدان طی 55 سال گذشته نشان می دهد که نظام شهری استان همدان فاقد هماهنگی لازم در ساختار، کارکرد و سلسله مراتب شهری است. در مجموع، می توان با ارائه یک ساز و کار ایجاد فرصت برابر و خدمات برتر برای شهرهای استان می توان سلسله مراتب بهینه نظام شهری را پدید آورد.

با توجه به افزایش اهمیت توسعه پایدار در دهه های اخیر و رعایت شاخص های آن در توسعه شهرها با عنوان توسعه پایدار شهری، نقش سیستم های حمل و نقل به خصوص حمل و نقل عمومی در رسیدن به پایداری، به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی در کشورهای جهان سوم، غیرقابل انکار و از اهداف مهم تصمیم گیران و برنامه ریزان شهری است که از آن با عنوان حمل و نقل پایدار یاد می شود. در پژوهش حاضر با بررسی مشکلات موجود در حمل و نقل عمومی در شهر همدان، ضرورت این مسئله آشکارتر می گردد. در این پژوهش اطلاعات با استفاده از روش اسنادی-کتابخانه ای و پیمایشی گردآوری شده و پس از شناسایی معیارها به وسیله مصاحبه از متخصصان امور شهری با استفاده از روش AHP راهکار متناسب با سیستم حمل و نقل پایدار اولویت دهی و انتخاب شده است. از میان سیستم های حمل و نقل نوین، با توجه به معیارها و زیرمعیارهای ارزیابی به دست آمده، سیستم اتوبوس سریع رتبه اول را کسب کرد. نکته قابل توجه وجود فاصله کم در برتری گزینه های مطرح شده است و ارائه یک سیستم چندگزینه ای از سیستم حمل و نقل پایدار که هدف اصلی پژوهش است، پیشنهاد می گردد.

به کارگیری ملاحظات پدافند غیرعامل در ساخت شهرها و فضاهای شهری، با توجه به پیشرفت فنّاوری و تأثیر آن در گسترش سلاح های کشتارجمعی در کاهش تلفات جنگ ها بیش ازپیش احساس می گردد. در این مقاله، ساختمان های حساس و مهم شهر همدان ازنظر به کارگیری اصول پدافند غیرعامل موردبررسی قرارگرفته اند که متغیرهای موردبررسی شامل وسعت و ارتفاع ساختمان ها، اهمیت سیاسی، نظامی، امدادرسانی و اجتماعی و فرهنگی ساختمان ها و موقعیت قرارگیری آن ها در شهر همدان و ساکنان این ساختمان ها است. این تحقیق از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق در آن توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات جمع آوری شده عمدتاً کتابخانه ای بوده و از مطالعات میدانی نیز بهره گرفته شده است. این مقاله ابتدا به شناسایی پهنه بندی خطر در قلمرو کشور و همچنین شناسایی ساختمان های حیاتی و حساس در شهر همدان پرداخته است؛ بدین طریق می توان اقدامات پیشگیرانه ای را قبل از وقوع جنگ ها برای کاهش خسارات مالی و جانی مهم ترین ساختمان های شهر، جایی که این تلفات از بقیه نقاط شهر بیشتر است را انجام داد. نتایج تحقیق بیانگر عدم به کارگیری اصول پدافند غیرعامل در ساختمان های حیاتی و حساس شهر همدان است.