حجت مهدوی راد

هدف پژوهش حاضر، تبیین مدل عملکرد تحصیلی براساس انگیزش تحصیلی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی با میانجی گری درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم بود. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع پژوهش های همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم بودند که از آن میان با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، 470 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت از، پرسش نامه اهداف پیشرفت میگلی و همکاران، پرسش نامه انگیزش تحصیلی والراند و همکاران، پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی موریس و پرسش نامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و همکاران بود. داده ها به کمک روش های همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد مدل متغیرهای پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار هستند. در مدل مفروض انگیزش تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجی گری درگیری تحصیلی، دارای اثر کامل و اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم غیرمعنادار است. اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی با میانجی گری درگیری تحصیلی دارای اثرکامل و اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم غیرمعنادار بود. اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی با میانجی گری درگیری تحصیلی دارای اثر کامل و اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم غیرمعنادار بود. اثر خودکارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجی گری درگیری تحصیلی دارای اثر کامل و اثر مستقیم معنادار بود، اما اثر غیرمستقیم غیرمعنادار است. اثر خودکارآمدی تحصیلی، با عملکرد تحصیلی در سطح 5 درصد معنادار بود. نتایج نشان داد، متغیر خودکارآمدی اثر معناداری بر عملکرد تحصیلی دارد و می تواند 35 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین کند.

عملکرد تحصیلی از مهمترین شاخص های اندازهگیری کیفیت آموزشی دانش آموزان است. هدف پژوهشِ حاضر ارائه مدل ساختاری عملکرد تحصیلی بر اساس انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری درگیری شناختی دانش آموزانِ رشته ریاضی-فیزیک است. این پژوهش کاربردی و از نوع همبستگی با روش مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان رشته ریاضی-فیزیکِ شهر تهران است که از میان آن ها 470 نفر دانش آموز انتخاب شدند و روش نمونه گیری خوشه ایِ چندمرحله ای است. ابزارهای پژوهش عبارت است از پرسش نامه انگیزشِ تحصیلی والراند و همکاران (1992)، پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی موریس (2001) و پرسش نامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و همکاران (1991). برای تحلیلِ داده ها از ضریب اِچ (H) آلفای کرانباخ و ماتریس همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد مدل متغیرهای پژوهش از برازش مطلوبی برخوردارند. در مدل مفروض انگیزش تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجیگری درگیری شناختی، اثر کامل و اثرِ مستقیم و غیرمستقیمْ غیرمعنادار بود. اثر خودکارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجیگری درگیریِ شناختی کامل و اثرِ مستقیم معنادار بود، اما اثرِ غیرمستقیم غیرمعنادار بود. نتایج نشان داد متغیر خودکارآمدی اثر معناداری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد و 40 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی آن ها را تبیین می کند. بنابراین کادر آموزشی، اجرایی مدارس و همین طور والدین دانش آموزان می توانند برای تقویت عملکرد تحصیلی دانش آموزان از متغیر خودکارآمدی تحصیلی استفاده کنند.

هدف پژوهش حاضر، مدل ساختاری عملکرد تحصیلی براساس خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی با میانجیگری راهبردهای شناختی است. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع پژوهش های همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان بودند که از آن میان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 470 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت از، پرسشنامه اهداف پیشرفت میگلی و همکاران (1998)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی موریس (2001) و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و همکاران (1991)بودند. داده های پژوهش با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد تمام مدلهای متغیرهای پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بودند، درمدل مفروض اهداف پیشرفت با عملکرد تحصیلی با میانجی گری راهبردهای شناختی دارای اثرکامل و اثر مستقیم و اثر غیر مستقیم غیر معنادار بود. اثر خود کارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی با میانجی گری راهبردهای شناختی دارای اثر کامل و اثر مستقیم معنادار بود، اما اثر غیر مستقیم غیرمعنادار است. اثر خود کارآمدی تحصیلی، با عملکرد تحصیلی در سطح 5 درصد معنادار بود. نتایج نشان داد، متغیر خود کارآمدی تحصیلی اثر معناداری بر عملکرد تحصیلی دارد و می تواند 37 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین کند.از متغیر خودکارآمدی تحصیلی معلمان و مشاوران و والدین می توانند برای تقویت عملکرد تحصیلی دانش آموزان بهره ببرند.