زهرا ساکنی

بیماری سرطان یک بیماری بالقوه مهلک و مزمن است که تشخیص آن با هیجانات منفی از جمله خشم همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن بر بهبود تجربه خشم و شفقت به خود در بیماران سرطانی انجام شد. ایﻦ مطالعه از ﻧﻮع نیمه آزﻣﺎیﺸی با گروه کنترل ﺑﻮد. جامعه آماری این پژوهش بیماران سرطانی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در سال 1397 بود. از این میان با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 36 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. اعضای گروه آزمایش مورد آموزش ذهن آگاهی قرار گرفتند. از مقیاس شفقت به خود (SCS) و سیاهه خشم چند بعدی ( (MAIبرای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل آماری تحلیل کوواریانس نمرات خشم (01/0P<=) و شفقت به خود(001/0P<= ) شرکت کنندگان گروه آزمایش گویای بهبود وضعیت آنها نسبت به گروه کنترل بود. بر اساس یافته های این پژوهش، آموزش روانشناسی ذهن آگاهی روشی موثر در بهبود شفقت به خود و خشم بیماران سرطانی است. در سطح درمان این بیماری، همزمان با درمان های معمول طبی، از مداخله ذهن آگاهی به منظور کاهش مشکلات روانی بیماران و در نتیجه کسب نتایج بهتر درمانی می توان سود جست. واژه های کلیدی: سرطان، ذهن آگاهی، خشم، شفقت به خود

زمینه و هدف: بیماری قلبی عروقی شرایط پزشکی مزمنی است که جوانب متعدد زندگی افراد را متأثر می سازد؛ بنابراین شناسایی عوامل خطر بیماری قلبی عروقی به منظور طراحی برنامه های مداخلاتی و پیشگیرانه حائز اهمیت است. هدف از مطالعه حاضر بررسی مروری عوامل خطرآفرین روان شناختی بیماری های قلبی عروقی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مروری سیستماتیک بود. بدین منظور مقالات موردنظر در بازه زمانی 1995 تا 2019 میلادی از بانک های اطلاعاتی و موتورهای جستجو Google Scholar،PubMed، Scopus و Elsevier و همچنین با کلیدواژه های بیماری قلبی عروقی و عوامل خطر به صورت مجزا و ترکیبی یافت شدند. درنهایت از بین 257 مقاله به دست آمده 51 مقاله مورداستفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد عوامل متعددی ازجمله استرس، افسردگی، خشم و خصومت، عدم برخورداری از حمایت اجتماعی، اضطراب، عدم برخورداری از سلامت معنوی و خصوصیات شخصیتی مانند شخصیت تیپ A در بروز و پیشرفت بیماری های قلبی عروقی نقش دارند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش متخصصان حوزه سلامت می توانند با طراحی برنامه های آموزشی و درمانی متمرکز بر پیشگیری و کنترل عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی همچون استرس، افسردگی، خشم، انزوای اجتماعی و اضطراب از بروز و پیشرفت این بیماری مزمن در گروه های سنی مختلف پیشگیری کنند.

مقدمه: تجربه عشق از عوامل فردی بسیاری نشات می گیرد مطالعه حاضر با هدف پیش بینی مولفه های عشق ورزی بر اساس ویژگی های شخصیتی مایرز-بریگز انجام شد. روش ها: تعداد 152 دانشجوی متاهل به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد، پرسشنامه تیپهای شخصیت مایرز-بریگز و پرسشنامه عشق مثلثی استرنبرگ را تکمیل کنند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از بین ویژگی های شخصیتی، برونگرایی با صمیمیت و قضاوت گرایی با تعهد همبستگی مثبت معنادار دارد (01/0>P). همچنین بر اساس نتایج حاصل، از تیپهای شخصیتی مایرز/بریگز، تیپ شخصیتی برونگرایی تنها متغیر پیش بینی کننده عشق است که 6 درصد پراکندگی آن را تبیین می نماید (01/0p <). بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که ویژگی های شخصیتی می توانند پیش بینی کننده عشق در افراد باشند و ومولفه های آن را پیش بینی کنند. واژه های کلیدی: عشق، شخصیت، مایرز-بریگز