نیلوفر رفاهی

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی عضویت گروهی دانشجویان زن با و بدون اختلال کارکرد جنسی بر اساس تصویر تن و احساس گناه جنسی بود. روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع پیش بین بود. جامعه ی این پژوهش شامل کلیه ی زنان متأهل دانشجوی دانشگاه های شهر اهواز در سال 96-95 بود که از این میان 270 دانشجو بر اساس ملاک های ورود و خروج و به روش نمونه گیری هدفمند- در دسترس برگزیده شدند. شرکت کننده ها به مقیاس شاخص کارکرد جنسی زنان روزن ( FSFI ) ، پرسشنامه نگرانی از تصویر تن لیتلتون، اکسوم و پوری ( BICI ) و پرسشنامه احساس گناه جنسی موشر ( MGI ) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز و نرم افزار 23- SPSS استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به تفکیک اختلال کارکرد جنسی در دانشجویان بود؛ همچنین در تحلیل ممیز (به روش گام به گام) مشخص گردید که تصویر تن بهترین متغیر در پیش بینی اختلال کارکرد جنسی است. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تصویر تن و احساس گناه جنسی قادر به پیش بینی اختلال کارکرد جنسی در دانشجویان زن است

هدف: پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله ی پشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی بر بهبود رابطه ی والد-فرزند، انگیزه ی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی نوجوانان دچار اختلال سلوک (CD) در شهر اهواز بود. روش: طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بود. جامعه ی پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان دچار اختلال سلوک شهر اهواز بود که با روش نمونه گیری هدفمند، 30 دانش آموز دچار CD انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه مساوی درمان یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس رفتار متعارض، آزمون انگیزه ی پیشرفت هرمنز و مقیاس هوش هیجانی ونگ-لاو هستند. برای گروه آزمایش، 11 جلسه ی 50 دقیقه ای هفتگی برنامه ی مداخله ی پیشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-SPSS انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله ی به کار رفته باعث کاهش میزان تعارض والد-فرزندی و افزایش انگیزه ی پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی دانش آموزان دچار CD می شود. نتیجه گیری: به طور کلی، می توان گفت که مداخله ی پشگیری خانواده-محور مبتنی بر دلبستگی برای کمک به دانش آموزان دچار CD، اثربخش است و توصیه می شود.