مروارید عارف منش

پژوهش حاضر  با هدف بررسی نقش چشم انداز زمان و عوامل شخصیتی در اهمال کاری دانشجویان دانشگاه یزد انجام شد. جامعه پژوهش حاضر تمامی دانشجویان دانشگاه یزد می باشند که از آن به روش خوشه ای چندمرحله ای ، تعداد 200نفر  انتخاب و به پرسشنامه استاندارد چشم انداز زمانی زیمباردو (ZTPI) ، فرم کوتاه پرسشنامه   پنج عاملی صفات شخصیت (NEO- FFI) و پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راثبلوم پاسخ دادند. در این پژوهش داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد: که بین آینده و اهمال کاری تحصیلی ارتباط منفی و معنادار و بین گذشته منفی و اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. شایان ذکر است که 30درصد از واریانس تمایل به اهمال کاری از طریق ابعاد چشم انداز زمان تبیین شد. همچنین نتایج نشان داد: که بین صفات شخصیتی و اهمال کاری تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد. به این صورت که روان رنجور خویی و برون گرایی رابطه مثبت و مسئولیت پذیری رابطه منفی با اهمال کاری تحصیلی دارد و میزان 46 درصد از متغیر اهمال کاری تحصیلی توسط عوامل شخصیت تبیین شدطبق یافته های این پژوهش، می توان با مداخلات آموزشی در زمینه تقویت چشم انداز زمان متعادل و همچنین کنترل عوامل شخصیت در دانشجویان، میزان قابل توجهی از اهمال کاری تحصیلی آن ها را کاهش داد.

هدف: ما در این تحقیق خواهان بررسی سبک زندگی دانشجویان استان یزد بر اساس الگوی آرمانی فارغ التحصیل شایسته نظام آموزش عالی ایران هستیم. روش:جهت انجام این تحقیق از روش پیمایش استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق دانشجویان استان یزد می باشد که تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران 350 نفر می باشد. یافته ها: 7/33درصد از مردم تمایل زیادی به خدمت در مناطق محروم دارند. شاخص کل اهتمام به احقاق حقوق مظلومان و مستضعفان و کاهش فقر و محرومیت و بی عدالتی در 6 درصد کم، 4/63 درصد متوسط و 4/29 درصد زیاد بوده است. شاخص کل اهتمام به مشارکت در فرایند رشد و توسعه جامعه، در 4/52 درصد کم؛ 44 درصد متوسط و 6/3 درصد زیاد گزارش شده و درنهایت شاخص اهتمام به تأثیرگذاری مثبت و حداکثری بر محیط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه در 6/46 درصد کم؛ 3/43 درصد متوسط و 3/10 درصد زیاد بوده است. نتیجه گیری: سبک زندگی دانشجویان در بعد سیاسی اجتماعی سبک زندگی نشان داد که میزان مشارکت سیاسی و اجتماعی دانشجویان در وضعیت مطلوبی نیست. از همین رو دقت نظر و برنامه ریزی بهتر از سوی مسئولین و مدیران فرهنگی آموزشی کشور بیش از پیش احساس می شود.